[ همه نکته ها ]
نکته های آرش طوفاني (38 مورد)
● سوره آل عمران آیه 103 - حبل الله
سلام علیکم
برخی دوستان در باب این آیه و در ذکر معنای «حبل الله» در بخش سوال چنان گفته اند که گویی حبل الله منحصر به آن چه که در دین پیامبر اسلام صلوات الله علیه آمده است می شود. در حالی که بر اساس آیات متعدد قرآنی که در سوره بقره و آل عمران و دیگر مواضع کلام قرآنی بیان شده است؛ حبل الله همان «دین اسلام» است که شامل تمامی رسالت های پیامبران از نخستین آن ها تا ختم ایشان می شود و لذا منحصر به سخنان یک پیامبر خاص نمی شود. از همین روی تمامی پیامبران الله از ابراهیم و موسی و عیسی علیه السلام گرفته تا پیامبر اسلام صلوات الله علیه همگی متذکر گفتاری بودند که مصداق «حبل الله» می باشند.
● سوره آل عمران آیه 102 - رعایت حق تقوای الهی
این آیه اشاره به سطحی اعلی از پروای الهی(تقوا) نسبت به آیه 16 سوره التّغابن دارد. در آیه 16 سوره تغابن به تقوای الهی به قدر توان و استطاعت هر کس اشاره شده است. یعنی هر کس به قدر توان خود در پروای الهی جهد کند؛ اما این آیه اشاره به این دارد که چنان در پروای الهی جهد کنید که شایسته و حق الله است. بدین توضیح که در حدّ مقام الله نسبت به پروا و تقوای الهی کوشش شود.
پر واضح است که این آیه در خور مقام مقربین و سابقون است. کسانی که نه در چهارچوب متعارف توان آدمی، بلکه به قدر فوق طاقت متعارف انسانی در رعایت شأن حضور الله در زندگی خود می کوشند و از عهده ی خود چنان انتظاری دارند که چه بسا در فهم آدمیان متعارف نگنجد!
هرچند شایان ذکر است که رعایت پروای الهی آن چنان که سزاوار و شایسته ی ذات بی نهایت حضرت حق می باشد عملا از حوزه ی توانایی آدمیان متعارف خارج است.
● سوره آل عمران آیه 67 - حنیفاً مسلماً
در فرهنگ لاروس آمده است:
«هرجا «حنیف» با «مسلم» آمده باشد منظور «حاجی» است.» و این قسمت از آیه «و لکن کان حنیفاً مسلماً» را این گونه معنا می کند:
«لیکن حاجی مسلمان بود»
در ادامه این را نکته را متذکّر می شود که کلمه «حنیفاً» هرگاه به تنهایی در قرآن کریم آمده باشد به معنای «مسلم» است.