[ همه تفسیر ها ]
تفسیر های مرضيه علمدار .ب (307 مورد)
● سوره حاقة آیه 18 - تفسیر نمونه
اى اهل محشر، نامه اعمال مرا بخوانید! در تفسیر آیات گذشته گفته شد که «نفخ صور» دو بار رخ مىدهد و چنانکه گفتیم آیات آغاز سوره از نفخه اول خبر مىدهد، و آیات بعد از نفخه دوم.
در ادامه همین مطلب در اینجا مىفرماید: «در آن روز همگى به پیشگاه خدا عرضه مىشوید و چیزى از کارهاى شما پنهان نمىماند» (یومئذ تعرضون لا تخفى منکم خافیة).
البته، انسانها و غیر انسانها در این دنیا نیز دائما در محضر خدا هستند، ولى این مطلب در قیامت ظهور و بروز بیشترى دارد.
نه تنها اعمال مخفیانه انسانها که صفات و روحیات و خلقیات و نیتها همه بر ملا مىگردد، و این حادثهاى است عظیم، و به گفته بعضى از مفسران عظیمتر از متلاشى شدن کوهها و شکافتن کرات آسمان! روز رسوائى بزرگ بدکاران و سر بلندى بىنظیر مؤمنان
● سوره حاقة آیه 11 - تفسیر نمونه
سر انجام اشاره کوتاهى به سرنوشت قوم نوح و مجازات دردناک آنها کرده، مىگوید: «و هنگامى که آب طغیان کرد ما شما را بر کشتى سوار کردیم» (انا لما طغى الماء حملناکم فى الجاریة).
طغیان آب چنین بود که ابرهاى تیره و تار آسمان را پوشانید، و چنان بارانى نازل شد که گوئى سیلاب از آسمان فرو مىریزد، چشمهها نیز از زمین جوشیدن گرفت، و این هر دو آب دست به دست هم دادند، و همه چیز زیر آب فرو رفت، تنها گروهى که نجات یافتند مؤمنانى بودند که همراه نوح سوار بر کشتى شدند.
تعبیر به «حملناکم» (شما را حمل کردیم) کنایه از اسلاف و نیاکان ماست چرا که اگر آنها نجات نیافته بودند ما نیز امروز وجود نداشتیم.
● سوره حاقة آیه 9 - تفسیر نمونه
کجاست گوشهاى شنوا؟
بعد از ذکر گوشهاى از سرگذشت قوم عاد و ثمود به سراغ اقوام دیگرى همچون قوم «نوح» و قوم «لوط» مىرود تا از زندگى آنها درس عبرت دیگرى به افراد بیدار دل دهد.
مىفرماید: «و فرعون و کسانى که پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهاى زیر و رو شده [- قوم لوط] مرتکب گناهان بزرگ شدند» (و جاء فرعون و من قبله و المؤتفکات بالخاطئة).
«خاطئة» به معنى خطا است (هر دو معنى مصدرى دارد) و مراد از خطا در اینجا شرک و کفر و ظلم و فساد و انواع گناهان است.
«مؤتفکات» جمع «مؤتفکه» از ماده «أ أتفاک» به معنى انقلاب و زیر و رو شدن است، و در اینجا اشاره به شهرهاى قوم لوط است که با زلزله شدیدى زیر و رو گردید.
منظور از «مَنْ قَبْلَهُ» اقوامى است که قبل از فرعون بودند، مانند قوم «شعیب» و گردنکشانى همچون نمرود.