داود برجلو

با سلام
چرا خداوند تمام آیاتی که در قرآن آمده را با ضمیر "ما" (نحن) به کار برده یعنی گفته ما آفریدیم ما نازل کردیم و ... اما حرفی از" انا" و" من" نیست؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : بسیاری از آیات نیز با ضمایر متکلم وحده بیان شده است.
مانند: و اذ قال ربک للملائکه انی جاعل فی الارض خلیفه
قالَ یا إِبْلیسُ ما مَنَعَکَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنْتَ مِنَ الْعالینَ
فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی‏ فَقَعُوا لَهُ ساجِدینَ
یا بنی اسرائیل اذکروا نعمتی التی انعمت عیکم
آیاتی که با ضمیر ما بیان شده اشاره به انجام آن عمل از طریق واسطه هایی مانند فرشتگان دارد. اما در آیاتی که ضمیر من استفاده شده اشاره به انجام عمل بدون واسطه دارد. نه اینکه حتماً آن عمل بی واسطه صورت گرفته، بلکه یعنی آن عمل شرافت خاصی دارد که واسطه ها در بیان، حذف شده اند.

احمد یوسفی

آیا ما در جایگاهی قرار داریم که سخنان قرآن را بتوانیم تائید کنیم ؟ چون می گوئیم راست گفت خداوند بزرگ و بلند مرتبه . به نظر من این کلام مخصوص حافظان و راویان قرآنی بوده است که قرآن را از زبان پیامبر اکرم (ص)شنیده بودند و می بایست برای باور مردم در هنگام نقل آن صدق الله العلی العظیم را می گفتند .

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : بیان اینکه راست گفت خداوند بلند مرتبه، در واقع اذعان به صدق قرآن و ایمان خواننده به آن است. خداوند به شهادت ما نیاز ندارد. این ما هستیم که با بیان این جمله ایمان خود را بیان می‌کنیم.

مریم فیروزی

باسلام
چه اعمالی ازمصادیق صدعن سبیل الله هستند.

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : در آیات قرآن کلمه (صد) به معناى جلوگیرى و یا برگرداندن است ، و مراد از سبیل الله عبادت ها و مخصوصا مراسم حج است ، و ظاهرا ضمیر در کلمه (به ) به سبیل بر مى گردد، در نتیجه مراد از کفر نامبرده کفر عملى است نه کفر اعتقادى ، و کلمه (المسجد الحرام ) عطف است بر کلمه (سبیل الله )، و در نتیجه معنا چنین مى شود که قتال در مسجد الحرام صد از سبیل الله ، و صد از مسجد الحرام است .
و مراد از ((صدود از سبیل الله ))، اعراض و امتناع از سنت فطرى است که خدا بشر را بر آن فطرت ، خلق کرده است ، و دعوت نبوى بسوى آن دعوت مى کند دعوت مى کند به اینکه همواره ملتزم به راستى و استقامت و رعایت عهد و پیمان و سوگندهاى خود بوده ، از دغل و خدعه و خیانت و دروغ و زور و غرور و فریب دورى گزینند.
شاید بتوان هر عملی را که انسان‌ها را از رسیدن به رشد و فلاح و رستگاری بازدارد، مصداق آن دانست.

مهدی علیزاده

آیه‌ی 7 سوره‌ی نساء بر چه امری تأکید دارد؟

محمد حسین شاه آبادی (داور) : این آیه شروع مجموعه آیاتی است که در صدد بیان احکام ارث هستند. لذا در ابتدا بیان می‌کند که هم زنان و هم مردان ارث می‌برند (در جاهلیت زنان ارث نمی‌بردند)،‌هم ارث تنها از پدر و مادر خویشان است نه کس دیگر، ثالثاً این از احکام واجب الهی است (نصیباً مفروضاً).

مهمان

ایه 50 سوره احزاب را کاملا روشن کنید برایم قابل درک نیست با تشکر فراوان

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : ترجمه آیه گویای محتوای آن است:
اى پیامبر! ما همسران تو را که مهرشان را پرداخته‏اى براى تو حلال کردیم، و همچنین کنیزانى که از طریق غنایمى که خدا به تو بخشیده است مالک شده‏اى و دختران عموى تو، و دختران عمّه‏ها، و دختران دایى تو، و دختران خاله‏ها که با تو مهاجرت کردند(ازدواج با آنها براى تو حلال است) و هر گاه رن با ایمانى خود را به پیامبر ببخشد(و مهرى براى خود نخواهد) چنانچه پیامبر بخواهد مى‏تواند او را به همسرى برگزیند؛ امّا چنین ازدواجى تنها براى تو مجاز است نه دیگر مؤمنان؛ ما مى‏دانیم براى آنان در مورد همسرانشان و کنیزانشان چه حکمى مقرّر داشته‏ایم(و مصلحت آنان چه حکمى را ایجاب مى‏کند)؛ این بخاطر آن است که مشکلى(در اداى رسالت) بر تو نباشد(و از این راه حامیان فزونترى فراهم سازى)؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است! (50)
اگر ابهام خاصی وجود دارد، ذکر کنید.

مهمان

با سلام و احترام
13.مفهوم کلمه "سوال" و "دعا" در پرسش ارائه شده از دقت کافی برخوردار بوده است؟
14."نزدیکی خدا به بندگان" و یا " نزدیکی بندگان به خدا " موضوع پرسش است؟
البته من پاسخ های خود را ارائه کرده ام و لیکن حساسیت به کلمات و چیدمان آنها در جملات باعث طرح این پرسش ها گردیده است.
با تشکر

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : پاسخ شما ناظربه چه پرسشی است؟

hamid pirayande

با سلام
روش حفظ کردن قران در جلسات قران به چه صورت است؟
باتشکر

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : محوریت این سایت بر مباحث تدبری قرآن کریم است. سایر امور قرآنی مانند حفظ و روش آن را از سایر سایت‌ها پیگیری نمایید. با تشکر
مانند سایت‌های زیر:
http://www.hawzah.net/hawzah/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=3832&id=29307
پاسخ:
بهترین روشی که برای حفظ صحیح قرآن وجود دارد با رعایت نکات زیر تحقق می یابد:
نکات ضروری قبل از شروع به حفظ قرآن
1ـ نیّت، باید دوستی با خدا و آشنایی بیش تر با قرآن باشد و هنگام حفظ قرآن بهتر است با وضو و طهارت و رو به قبله باشیم.
2ـ حفظ اگر از کودکی و نوجوانی شروع شود، بسیار سریع تر به نتیجه خواهید رسید. از همان اول باید تصمیم بر این کار جدّی باشد و حفظ از اسامی سوره ها آغاز گردد.
3ـ برای حفظ باید نشاط و آمادگی داشت و در غیر این صورت، از حفظ قرآن پرهیز شود. باید ساعات مشخصی از روز را برای این کار در نظر گرفت و اگر یک روز از حفظ قرآن باز ماند روز بعد باید جبران شود. زمان حفظ بهتر است اول صبح و شب، قبل از استراحت باشد.
4ـ برای تمرکز حواس باید در مکان ثابت و ساده ای که دارای سکوت و آرامش و هوای سالم باشد، مشغول حفظ شد.
5ـ برای باید روش ترتیل را آموخت چون به کارگیری آهنگهای ترتیلی حفظ را راحت تر می گرداند.
6ـ هر چه تسلط به روان خوانی صحیح، تجوید و دستور زبان عربی بیش تر باشد، بهتر و زودتر می توان قرآن را حفظ کرد؛ هم چنین گوش فرا دادن به نوار ترتیل برای این کار بسیار مفید و مؤثر است.
7ـ خواندن دعاهای وارد شده و کمک خواستن از خدا، اثر زیادی در آسان شدن حفظ و فهم قرآن دارد.
8ـ باید برای این کار یکی از دوستان را انتخاب کنید تا بتوانید ساعاتی از روز را با هم سپری کرده و با یک دیگر تمرین نمایید.
حافظ قرآن باید از پیروی و تقلید از دیگران پرهیز کند؛ زیرا تجربه نشان داده است که عمرِ تقلید کوتاه است و نمی توان بر آن پایدار ماند. البته این به معنای کنار گذاشتن تجربه ی دیگران نیست؛ بلکه منظور یافتن راهی مناسب با قابلیت و استعداد خود است.
نکات ضروری در هنگام حفظ
1ـ حفظ قرآن را باید با روزی نیم ساعت و با آیات کوتاه شروع کرد و پس از گذشتِ حدود 20 روز مرور آن را افزایش داد.
2ـ حفظ قرآن نیازمند تکرار بسیار زیاد است؛ پس نباید تمرین مداوم را فراموش کرد و بهتر است که حفظ در زمان های مختلف انجام شود. (مثلاً نیم ساعت صبح و نیم ساعت شب قبل از استراحت).
3ـ حفظ قرآن با مباحثه ی دو نفری، بهتر و سریع تر انجام می پذیرد؛ به این شکل که ابتدا یک نفر آیه یا قسمتی از آن را بخواند و نفر دیگر قسمت بعد را بخواند.
4ـ برخی آیات قرآن، با یک بار و برخی با دو بار و برخی با چند مرتبه خواندن حفظ می شوند؛ از این رو نباید همه ی آیات را یکسان شمرد.
5ـ برای حفظ قرآن، نخست باید آیه ی اولِ هر سوره را حفظ کرد، سپس به سراغ آیه ی بعد رفت و آن را حفظ کرد، بعد از آن هر دو آیه را با هم حفظ خواند، آن گاه آیه ی سوم و سپس هر سه آیه را از حفظ خواند و به همین ترتیب، آیات بعدی را باید حفظ کرد تا یک صفحه تمام شود؛ آن گاه یکایک صفحه های بعد را باید مانند صفحه ی اول حفظ کرد تا یک سوره به اتمام برسد. توجه به این نکته لازم است که تا یک قسمت خوب حفظ نشده، نباید به سراغ قسمت دیگر رفت. شماره ی آیات نیز هم زمان با حفظ آیه باید حفظ شوند.
6ـ در حفظ آیاتی که شبیه هم هستند، باید دقت بیش تری شود و تکرار و تمرین زیادتر نمود.
7ـ در تمرین آیات حفظ شده خواندن باید به ترتیب و سلسله وار و جزء به جزء باشد؛ نه به صورت پراکنده و متفرق.
8ـ تحت فشار گذاشتن ذهن به این صورت که یک باره معلومات زیادی بر آن عرضه کنند، باعث ملامت و ناراحتی می شود و چه بسا در نهایت، منجر به کنار گذاشتن حفظ شود. این کار گرچه ممکن است برای مدتی کوتاه موفقیت آمیز باشد، ولی مضّر است و باید دانست کم و خوب حفظ کردن بهتر از زیاد و بی توجه حفظ کردن است.
شرایط عمومی حفظ کردن
1ـ در طول مدت حفظ باید از یک قرآن استفاده کرد، با اندازه ی متوسط و خطی زیبا (اگر خط عثمان طه باشد بهتر است).
2ـ قبل از حفظ، نام سوره ی مورد نظر را از میان که 114 سوره باید به خاطر سپرد سپس به حفظ سوره اقدام کرد.
3ـ سوره ی بقره به علت طولانی بودنش برای مبتدیان مناسب نیست، بلکه بهتر است از جزء 30 قرآن شروع شود.
4ـ تکرار آیات حفظ شده برای دیگران، جهت جلوگیری از اشتباهات احتمالی بسیار مفید است؛ زیرا صحیح خواندن، مقدّم بر حفظ است.
5ـ گوش دادن به نوار ترتیل قاریان معروف حافظ را در تسلط یافتن بر قواعد تجوید یاری کرده و در مسیر حفظ کمک می کند.
6ـ در تمرین و تکرار آیات، نباید از قرآن زیاد استفاده شود؛ بلکه بعد از چند بار خواندن یک آیه از روی قرآن، باید آیه از حفظ تکرار شود و هرگاه قسمتی از آن فراموش شد، باید از ذهن کمک گرفت و در صورتی که به یاد نیامد، به قرآن مراجعه شود.
7ـ بعد از حفظ یک سوره، مدت زمانی که صرف حفظ قرآن می شود، باید دو قسمت شود: یک قسمت برای حفظ آیات جدید و یک قسمت برای تکرار آیات حفظ شده.
8ـ یکی از روش های حفظ قرآن، نوشتن با دقت و سپردنِ به ذهن است و به همین دلیل امام صادق-علیه السلام- فرموده اند: «بنویسید! زیرا تا ننویسید حفظ نخواهید شد».

مواردی که باید از آن ها دوری کرد
1ـ نا امیدی: هیچ گاه نباید نا امید شد و باید دانست که با پشتکار و اراده ی قوی است که عده ای توانسته اند به مقام های بالا برسند و حافظ قرآن شوند.
2ـ نباید در حفظ قرآن عجله کرد؛ زیرا نگه داری محفوظات قرآنی، مشکل تر از حفظ قرآن است و این نیاز به پشتکار و استمرار دارد.
3ـ نباید در انتظار تشویق دیگران بود بلکه باید حفظ قرآن فقط برای رضای خدا و انس با قرآن باشد.
4ـ حافظ قرآن باید از پیروی و تقلید از دیگران پرهیز کند؛ زیرا تجربه نشان داده است که عمرِ تقلید کوتاه است و نمی توان بر آن پایدار ماند. البته این به معنای کنار گذاشتن تجربه ی دیگران نیست؛ بلکه منظور یافتن راهی مناسب با قابلیت و استعداد خود است.

راه های باقی ماندن محفوظات و فراموش نکردن آنها
برای این امر، دو روش وجود دارد:
روش اول، روش فردی؛ به این صورت که هر هفته یک ختم قرآن شود و حافظین قرآن در قدیم این کار را می کردند تا محفوظات خود را فراموش نکنند. توضیح مطلب این که روز شنبه از اول قرآن تا سوره ی مائده؛ یک شنبه، از سوره ی مائده تا یونس؛ دوشنبه، از یونس تا اسراء؛ سه شنبه از اسراء تا شعراء؛ چهار شنبه از شعراء تا صافات؛ پنج شنبه از صافات تا ق و جمعه از سوره ی ق تا آخر قرآن.
روش دوم: روش جمعی؛ به این صورت که دو نفر حافظ قرآن هر روز در ساعاتی معین آن چه که از قرآن حفظ کرده اند را برای یک دیگر بخوانند و آن ها را تکرار کنند. در این روش، هم اشتباهات احتمالی برطرف می شود و هم آیات حفظ شده کاملا در ذهن باقی می مانند.
بهترین مترجم قرآن چه کسی است و خط آن کدام است؟
بهترین مترجم قرآن کسی است که دارای چهار شرط زیر باشد.
1ـ کاملا به نکات ظریف و دقیق هر دو (زبان اصلی و ترجمه) مسلط باشد.
2ـ به اسلوب ها و ویژگی های هر دو زبان آگاهی کامل داشته باشد.
3ـ ترجمه را به همه ی معانی اصلی و مقاصد مربوط به متن، به نحو مطمئنی ایفا نماید.
4ـ ترجمه را چنان نیکو ادا نماید که مستقل و بی نیاز از متن باشد؛ به گونه ای که اگر کسی فقط ترجمه را مطالعه کند، نیاز به مراجعه به متن پیدا نکند.
هر چه تسلط به روان خوانی صحیح، تجوید و دستور زبان عربی بیش تر باشد، بهتر و زودتر می توان قرآن را حفظ کرد؛ هم چنین گوش فرا دادن به نوار ترتیل برای این کار بسیار مفید و مؤثر است.
ویژگی های بهترین ترجمه
ترجمه ی مطلوب، ترجمه ای است که دو ویژگی ذیل را دارا باشد:
1ـ آیاتی که نیاز به تفسیر و توضیح دارند، به گونه ای ترجمه شوند که خواننده مقصود اصلی را دریابد و خود ترجمه، موجب پدید آمدن ابهام ها و اشکال هایی در ذهن خوانند نشود.
2ـ ترجمه به گونه ای نباشد که خواننده را از دست یابی به مضامین بلند آیات قرآنی محروم نماید.
با توجه به ملاک ها و معیارهای ذکر شده، به نظر می رسد ترجمه‌ی حضرت آیة الله مکارم شیرازی بهترین ترجمه باشد و بهترین خطاط قرآن نیز عثمان طه است.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. اهمیت و روش حفظ قرآن، الیاس کلانتری
2. راهنمای حفظ قرآن،الحافظ علاء البصری و صفا الدین البصری، ترجمه ی محمد مهدی رضایی.
3. درس هایی از قرآن، فاطمه جهانگیر.
4. تاریخ ترجمه از عربی به فارسی، آذر تاش آذر نوش.
برگرفته از پایگاه اندیشه قم، تنظیم برای تبیان: شکوری

حسین دهقان

با سلام
در سوره ارحمان
آیه 46 چرا "جنتان " جنه الف تثنیه آورده شده است

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : در قیامت بهشت‌های گوناگونی وجود دارد. به تعبیر دیگر مراتب گوناگون بهشت وجود دارد. در این آیه به دو مورد از بهشت‌ها اشاره شده است.

حنانه

سلام
میخواستم در مورد دعای مشلول وخواص آن برام توضیحاتی بفرمایید
باتشکر فراوان از شما

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : در مفاتیح به نقل از کتاب مرحوم کفعمی آمده است که:
منقول از کتب کفعمى و مهج الدّعوات ، و آن
دعائى است که تعلیم فرموده آن را حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام بجوانى که بواسطه گناه و ستم در حقّ پدر خویش شل شده بود پس این دعا را خواند در خواب حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله را دید که دست بر اندام او مالید و فرمود محافظت کن .
همچنین گفته شده که از جمله دعاهائی که در آن اسم اعظم است و هم و غم را برطرف می کند و برای شفاء مریض مؤثر است .

حسن رنجبر

چرا در قرآن کریم (سوره آل عمران )از زن به عنوان زینت مردم نام برده می شود آیا مرد برای زن زینت حساب نمی شود

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : بنا به دلایلی که علامه طباطبایی ذکر کرده‌اند، مقصود از زینت در این آیه زینت‌ها ی ممدوح نیست. بلکه مقصود شهوات زینت داده شدن است که از سوی شیطان صورت می‌گیرد و او را به سوی زندگی دنیا بدون توجه به آخرت، سوق می‌دهد. خداوند زینت‌هایی برای انسان قرارداده که او بدون توجه استقلالی به آنها و برای بهره‌های اخروی آنها را استفاده کند. اما این آیه درصدد بیان زینت‌هایی است که به طور افراطی از سوی شیطان ارائه شده است. لذا فرموده «نساء»، که مطلق علاقه به زنان است و نفرموده «زوج» یا «زوجه». بنا بر این اساساً این آیه نمی‌خواهد بکوید که همسر را برای شوهر زینت است.
اما آیات دیگری به طور ضمنی به زینت بودن هر یک از زن و برد برای دیگری اشاره دارند: مانند آیه «هن لباس لکم و انتم لباس لهن». یکی از مهم‌ترین وجوه شباهت این تشبیه قرآنی، آن است که هر دو برای یکدیگر مایه زیبایی هستند.