نويسنده : حاجیه تقی زاده فانید
کلید واژه : زندگی سیاسی امام هادی (علیه السلام)
امام دهم از امامان دوازده گانه شیعه امامیه، علی بن محمد (علیهما السلام)، ملقّب به نقی و هادی است. آن حضرت همانند پدر خود در سنین کودکی (هشت سالگی) به امامت رسید. ایشان در دوران 33 ساله امامتش با شش خلیفه عباسی معاصر بود. از میان این شش خلیفه، تنها منتصر بود که بعد از ظلم و ستم بی اندازه پدرش متوکل، رفتاری همانند عمر بن عبدالعزیز (از خلفای اموی) را از خود به نمایش گذارد، ولی خلافتش فقط شش ماه تداوم یافت و خلیفه بعدی (مستعین) ستم بر مردم، خصوصاً بر علویان را از سر گرفت.
نويسنده : حاجیه تقی زاده فانید
کلید واژه : دهمین بهار آفرینش
ذیحجه بود. ماه لبیک گفتن و احرام بستن. ماه طواف کردن حرم دوست. نیمه ماه که رسید، ماه خانه امام نهم طلوع کرد. در خانه سمانه؛ همان بانویی که در تقوی مثل و مانند نداشت و شیطان حتی به او نزدیک نمی شد.
ـ بابای هفده ساله، نام کودک نورانی اش را «علی» گذاشت و بعدها او را نقی، هادی، نجیب، عالم، فقیه، ناصح، امین، مؤتمن و طیب خواندند و هر لقبی، گوشه ای از کمالات الهی او را جلوه گر می ساخت.
نويسنده : حاجیه تقی زاده فانید
کلید واژه : هفت گفتار از امام هادی (ع)
طلیعه
حضرت امام علی النقی علیهالسلام در نیمه دوم ماه ذی الحجه، سال 212 ق در اطراف مدینه و در منطقه «صریا» چشم به جهان گشود. پدر گرامیاش حضرت جواد علیهالسلام و مادر ارجمندش سمانه مغربیه از بانوان با فضیلت تاریخ میباشد. مشهورترین القاب آن گرامی نجیب، مرتضی، هادی، نقی، عالم، فقیه، امین، مؤتمن، طیب، متوکل و عسکری است و در برخی منابع «ابوالحسن الثالث» و «فقیه عسکری» نیز گفتهاند.
آن بزرگوار در سال 220 و در هشت سالگی به مقام خطیر امامت نائل گردید و به مدت 33 سال رهبری اهل ایمان را عهدهدار بود. امام هادی علیهالسلام دوران امامت خویش را با خلفاء ستمگر عباسی همچون معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین و معتز سپری کرد.
نويسنده : حاجیه تقی زاده فانید
کلید واژه : نوآوری های امام هادی (ع) در مدیریت تحولات فکری و فرهنگی
ویژگی خاص دوره امامت امام هادی(ع)
اگر دوره های امامت را به چهار دوره تقسیم کنیم، دوره امام هادی (ع) به خاطر ویژگی های خاص سیاسی و علمی و فرهنگی دوره ای دیگر است که در آن علاوه بر تدبیر برای آینده شیعه از لحاظ سیاسی و عقیدتی، تحکیم پایه های فرهنگی و انتقال کامل دست آوردهای تمام دوران امامت انجام گرفته و مرحله نوینی برای شیعه آغاز گردیده که در نوع خود نقطه عطف بسیار مهمی است.
نويسنده : حاجیه تقی زاده فانید
کلید واژه : چهل مروارید از صدف وجود امام هادی علیه السلام
گویند سخنان و نوشته های هر کس مبیّن روحیات و شخصیت وی میباشد. امیرالمومنین علیه السلام میفرماید: معرفِ هر کس زبان اوست و تا هنگامی که سخن نگفته در پشت زبانش پنهان است. کسی که به منبع فیض الهی وصل است سخنان پُر مغز و گرانبهایی ارائه میدهد که انسان ساز و سرنوشت ساز است. در این مقاله برخی از غنچه های کلام امام هادی علیه السلام را دستچین نموده و برای بهره گیری، تقدیم عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت مینماییم.
نويسنده : حاجیه تقی زاده فانید
کلید واژه : چه کنیم اعمالمان در پیشگاه خداوند از بین نرود.
در این مقال میخوانیم که یکی از مهم ترین مسائلی که قرآن کریم و یا حتی روایاتی که از طریق اهل البیت (علیهم السلام) به ما رسیده است ، اهمیت بسیار والائی در جهت عمل صالح و شایسته نموده است . تا جائی که قرآن کریم هشدار می دهد که بسیاری از اعمال بندگان بر اثر گناه و رفتار شایسته از بین می رود و یا با صطلاح "حبط" می گردد. شاید بیش از شصت جای از قرآن کریم به این مهم اشاره های گوناگونی شده است و از دو واژه ایمان و عمل صالح و شایسته حرف به میان آمده است که این خود اهمیت فوق العاده این دو واژه در قرآن کریم را می رساند. به طور قطع انسان باید اولا ایمان در تمامی زندگی او نمود داشته باشد و در مرحله بعد باید عمل او نیز رنگ الهی داشته باشد که در غیر این صورت به تعبیر قرآن کریم باعث نابودی عمل و یا باعث دنیا پرستی انسان و یا حتی شرک به خدا که خود گناهی بس بزرگ است ، می گردد. بدین جهت انسان هائی هستند که اعمال شایسته آن ها بر اثر اشتباهاتی که در دنیا مرتکب شده اند از بین می رود که بر آن هستیم گوشه ای از این عوامل را اشاره کنیم.
نويسنده : علی محمدی
کلید واژه : روزه، غرایز، تربیت
یکی از عوامل تعدیل کننده امیال وغرایز روزه است که باعث ترقیق شدن غرایز میشود ودر مقابل یاعث تغیلض وتقویت ایمان میشود وموجب تعالی فرد میشود.
نويسنده : حاجیه تقی زاده فانید
کلید واژه : تبلور اندیشههای مهدوی در «زیارت جامعه کبیره» امام هادی(ع)
«زیارت جامعه کبیره» از جامعترین متون زیارتی شیعه است که علاوه بر بیان اصل امامت، مسئله مهدویت مخصوصاً دوران ظهور حضرت مهدی(عج) در آن مورد اشاره قرار گرفته است.صحیحترین و جامعترین متون زیارتی شیعه است، علاوه بر بیان اصل امامت، مسئله مهدویت مخصوصاً دوران ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجهالشریف و رهاورد حکومت او مورد اشاره قرا گرفته است.
نويسنده : سید مصطفی فاطمی کیا
کلید واژه : قرآن ، امام مهدی (عج) ، امامت
اندیشة پیروزی نهایی نیروی حق و عدالت بر باطل و ستم و برپایی تمام ارزش های انسانی به دست مبارک «مهدی» اندیشهای است که همه گروه های مسلمان ، آن را باور دارند؛ زیرا ریشه در قرآن کریم دارد؛ اما چرا نام «مهدی» در قرآن نیامده است؟ آیا اگر نام او میآمد، باور مردم به او عمیق تر نمیشد؟ برای پاسخ به این سؤال، روشهای قرآن مجید را در معرفی انسان های خوب و وارسته بیان می کنیم. قرآن برای شناساندن این افراد، از سه راه استفاده کرده است :
راه اول. معرفی با اسم: نخستین راه شناساندن، آوردن اسم شخصیت مورد نظر است؛ مانند: (و ما محمد الا رسول)[1] یا (واذکر فی الکتاب مریم)[2]
راه دوم. معرفی با عدد: شیوه دوم، بیان تعداد افراد خاص است. قرآن نقبای بنی اسرائیل را با عدد میشناساند؛ مانند: (و بعثنا منهم اثنی عشر نقیبا)[3]
راه سوم: معرفی با ویژگی و صفت: شناساندن با ویژگی های فرد، بهترین راه معرفی است، زیرا راه را بر سودجویان میبندد. نام جعلی درست کردن آسان است؛ ولی ویژگیهای هر فرد، مخصوص او است. همچنین قرآن، از افرادی نام می برد که با آن که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم را کاملاً با نام می شناختند؛ ولی باز او را انکار می کردند. قرآن کریم، اهل بیت را در آیههای تطهیر، مباهله، ولایت[4] و... با این روش معرفی کرده است. امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز در قرآن با این روش شناسانده شده است
نويسنده : حاجیه تقی زاده فانید
کلید واژه : تأملی در دعای ماه رجب
شخصی به نام سجاد، خدمت پیشوای ششم، حضرت امام صادق علیه السلام رسید و عرض کرد: برای ماه رجب به من دعایی یاد بدهید که خداوند متعال مرا به آن نفع ببخشد. امام صادق علیه السلام فرمودند: این دعا را هر روز از ماه رجب بعد از نمازهای یومیه بخوان:
" یا من ارجوه لکل خیر. و آمن سخطه عند کل شر. یا من یعطی الکثیر بالقلیل، یا من یعطی من سئله. یا من یعطی من لم یسئله و من لم یعرفه تحننا منه و رحمه. اعطنی بمسئلتی ایاک جمیع خیرالدنیا و جمیع خیرالاخره واصرف عنی بمسئلتی ایاک جمیع شرالدنیا و شرالاخرة. فانه غیر منقوص ما اعطیت. و زدنی من فضلک یا کریم، یا ذالجلال و الاکرام یا ذالنعماء والجود یا ذا المن و الطول، حرم شیبتی علی النار."