108) بگو: اى مردم، این قرآن که سراسر حق است از جانب پروردگارتان براى شما آمده است، پس هر که بدان هدایت یابد، تنها به سود خود هدایت یافته است، و هر که گمراه گردد، تنها به زیان خود گمراه شده است. و بگو: من بر شما گمارده نشده ام و امورتان در اختیار من نیست تا بتوانم رهنمودهاى این کتاب را بر شما تحمیل کنم.

109) اى پیامبر، از آنچه به تو وحى مى شود پیروى کن و بر سختى هایى که در این راه به تو مى رسد شکیبا باش تا خدا میان تو و مردم داورى کند، که او بهترین داوران است.

2) آن حقیقت این است که: جز خدا را نپرستید. به راستى من از جانب او براى شما هشداردهنده و بشارتگرم.

3) و این که از پروردگارتان آمرزش گناهان خود را بخواهید، سپس با انجام کارهاى شایسته به سوى او باز گردید که در آن صورت خداوند شما را تا مدّتى معیّن که سرآمد عمرتان است از بهره اى نیکو برخوردار مى سازد و به هر کس که بر دیگران فضیلتى دارد و درخور پاداشى بیشتر است، پاداش فضیلت او را عطا مى کند، و اگر از پرستش خدا روى برتابید، من از عذاب روزى بزرگ بر شما بیمناکم.

4) چرا که بازگشت شما به سوى خداست و او بر هر کارى تواناست.

5) بدانید که مشرکان آن گاه که پیامبر قرآن را بر مردم تلاوت مى کند، سینه هاى خود را به عقب برمى گردانند و سرهایشان را به زیر مى افکنند تا خود را پنهان سازند از این که آیات قرآن را شنیده اند و حجت هاى الهى را دریافت کرده اند باید بدانند که خداوند حتى هنگامى که آنان جامه هاى خوابشان را بر سر مى افکنند، آنچه را نهان مى دارند و آنچه را آشکار مى کنند مى داند، چرا که او به راز سینه ها داناست. پس چگونه مى توانند بنمایانند که آیات الهى را نشنیده اند.