128) پروردگارا، و ما را در همه امور تسلیم خود گردان و از نسل ما نیز گروهى مقرر دار که در همه حال تسلیم تو باشند، و حقیقت عبادات ما را به ما بنماى، و بر ما ببخشاى که تو خود توبه پذیر و مهربانى.

129) پروردگارا، در میان آنان پیامبرى از خودشان برانگیز که آیات تو را بر آنها بخواند و به آنان کتاب آسمانى و معارف آن را بیاموزد و آنان را از بدى ها و زشتى ها پاک و پیراسته سازد، به یقین تویى آن شکست ناپذیرى که همه کارهایش از روى حکمت است.

130) و چه کسى جز آن کس که سبکسر بوده و نیک و بد خویش را باز نشناخته است از آیین ابراهیم روى برمى تابد ؟ به راستى ما او را در دنیا به خلوص در بندگى برگزیدیم و قطعاً در آخرت نیز از شایستگان خواهد بود.

131) او هنگامى برگزیده شد که پروردگارش به وى گفت: با تمام وجود تسلیم باش. گفت: تسلیم پروردگار جهانیانم.

132) و ابراهیم پسرانش را به آن آیین سفارش نمود و یعقوب نیز چنین کرد، و هر یک گفتند: اى پسران من، خداوند این آیین را براى شما برگزیده است، پس مبادا جز در حالى که تسلیم و فرمانبردار او باشید بمیرید.

133) آیا شما یهودیان و مسیحیان هنگامى که مرگ یعقوب در رسید حاضر بودید ؟ آن گاه که به پسرانش گفت: پس از من چه چیزى را خواهید پرستید ؟ گفتند: خداى تو و خداى پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را که خدایى یگانه است مى پرستیم و ما تسلیم و فرمانبردار او هستیم.

134) آنان گروهى بودند که درگذشتند، و اینک جدال درباره آنها که از کدام طایفه بودند به شما سودى نمى رساند. آنچه آنان فراهم آوردند براى خودشان، و آنچه شما فراهم آوردید براى خودتان است، و از شما درباره کارهایى که آنان انجام مى دادند سؤال نخواهد شد.