144) و از شتران نیز دو تا ( نر و ماده آنها ) و از گاوها دو تا ( نر و ماده آنها ) را آفریده است. بگو: آیا نرهاى آن دو را خدا حرام کرده یا مادّه هاى آن دو یا جنینى را که رحم ماده هاى آنها دربرگرفته است ؟ آیا تحریم اینها را خود به اندیشه دریافته اید یا آن گاه که خدا شما را بدان سفارش مى کرد حضور داشتید ؟ هرگز چنین نیست، بلکه بر خدا دروغ بسته اید. و کیست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغى بندد تا مردم را ندانسته به گمراهى افکنَد. شما ستمکارید و خدا مردم ستمکار را هدایت نمى کند.

145) بگو: در آنچه به من وحى شده است طعام حرامى را نمى یابم که بر خورنده اى که آن را مى خورد حرام شده باشد، مگر این که مردار باشد یا خونى ریخته شده یا گوشت خوک باشد که پلید است، یا دامى که آن را به نافرمانى سر بریده، همان که هنگام ذبحش نام غیر خدا را بر آن برده اند. و هر کس به خوردن یکى از اینها ناچار شود، به شرط آن که ناچارى او در اثر ستمکارى و سرکشى نباشد بر او حلال مى شود، چرا که خدا آمرزنده و مهربان است.

146) و بر یهودیان ]خوردن گوشت[ هر حیوان ناخندارى را حرام کردیم، و از گاو و گوسفند ( میش و بز ) پیه هاى آن دو را بر آنان حرام نمودیم، مگر پیه هایى که بر پشت یا روده هایشان باشد یا با استخوانى آمیخته باشد. این حکم را به سزاى تجاوزگرى شان براى آنان مقرر کردیم، و قطعاً ما راستگوییم.