21) و سراى جاوید آخرت را رها مى کنید .

22) آن روز که قیامت برپا شود ، چهره هایى خرسند و شادابند ،

23) از همه چیز دل بریده اند و تنها به پروردگارشان نگریسته و به او دل بسته اند .

24) آن روز چهره هایى عبوس و درهم کشیده اند .

25) مى دانند که عذابى کمرشکن بر آنها تحمیل خواهد شد .

26) نه ! به دنیا دل مبندید که مرگ به سراغتان خواهد آمد ، و چون هنگام مرگ جان به گلوگاه رسد ،

27) و اطرافیان حاضر شوند و گفته شود : کیست که او را از مرگ رهایى دهد ؟

28) ولى آن محتضر دریافته است که این زمانِ جدایى است ،

29) و ساق پاهایش به یکدیگر پیچد ( پى در پى تا روز قیامت به او رنج و سختى رسد ) ،

30) آن روز ، روزِ رانده شدن به سوى پروردگار توست .

31) آن کس که رستاخیز را انکار کرد نه دعوت قرآن را تصدیق کرد و نه نماز گزارد .

32) بلکه آن را دروغ انگاشت و از آن روى برتافت ،

33) سپس به سوى کسانش رفت و بر خود مى بالید .

34) اى منکر حق ، این موقعیتى که در آن قرار دارى براى تو سزاوارتر است و سزاوارتر .

35) باز هم این موقعیت براى تو سزاوارتر است و سزاوارتر .

36) آیا انسان مى پندارد که به حال خود رها مى شود و پس از مرگ زنده نمى گردد و کیفر و پاداشى در کار نیست ؟

37) آیا او نطفه اى از منى که در رحم ریخته مى شود نبود ؟

38) سپس به صورت خون بسته درآمد ، آن گاه خدا او را به اندازه آفرید و کامل و موزونش ساخت .

39) و از او دو گونه : مرد و زن پدید آورد .

40) آیا آن خداى بزرگ که آدمیان را نخستین بار آفرید ، نمى تواند مردگان را زنده کند ؟

2) ما انسان را از نطفه اى که داراى اجزایى به هم آمیخته است آفریدیم و او را از صورتى به صورت دیگر و از مرحله اى به مرحله دیگر درآوردیم و او را شنوا و بینا ساختیم تا دعوت خدا را بشنود و نشانه هاى او را در آفرینش ببیند .

3) همانا ما راه درست را به او نشان دادیم و اوست که یا سپاس مى گزارد و یا ناسپاسى پیشه مى کند .

4) امّا بداند که ما براى کفرپیشگان زنجیرها و غل ها و آتشى فروزان آماده کرده ایم .

5) نیکوکاران از جامى مى نوشند که آمیزه اش کافور است .