29) و دست خویش بر گردن مبند و بخل مکن و بسیار هم آن را مگشاى که هر چه دارى ببخشى و در نتیجه نکوهیده و برهنه بر جاى بنشینى.

30) این سنّت پروردگار توست که روزى را براى هر که بخواهد گشاده مى سازد و بر هر که بخواهد تنگ مى گیرد. به یقین او به بندگانش آگاه و بیناست.

31) و فرزندانتان را از بیم این که مبادا تهیدست شوید و آنان به گدایى بیفتند یا با کسانى که همردیف شما نیستند ازدواج کنند نکُشید، ماییم که به آنان و شما روزى مى دهیم. راستى کشتن آنان خطایى است بزرگ.

32) و به زنا نزدیک نشوید که آن کارى زشت و راهى بد و نادرست است.

33) و انسان را ـ که خدا کشتن او را حرام کرده است ـ جز به حق نکُشید، و هر کس به ستم کشته شود، براى ولىّ او سلطه اى بر قاتل قرار داده ایم، پس نباید در کشتن زیاده روى کند و چند تن را در برابر یک نفر بکشد یا کسى را جز قاتل به قتل رساند. بى تردید، ولىّ مقتول با حکمى که مقرر داشته ایم یارى شده است.

34) و به مال یتیم ـ جز به بهترین وجهى که براى او سودآورتر است ـ نزدیک نشوید تا به توانایى خود برسد، و به پیمان ها وفا کنید که قطعاً پیمان ها مورد سؤال قرار خواهند گرفت.

35) و چون پیمانه مى کنید، پیمانه را پر سازید و اجناس را با ترازوى درست وزن کنید که این بهتر است و فرجامى نیکوتر دارد.

36) و از باورها، رفتارها و گفتارهایى که بدانها علم ندارى پیروى مکن، زیرا گوش و چشم و دل، از همه اینها سؤال مى شود که آیا آنچه را دریافته بودند علم بود یا شک و تردیدى به همراه داشت.

37) و در زمین از روى سرمستى و خودبینى گام برمدار، که تو هرگز نمى توانى زمین را بشکافى و در بزرگى هرگز به بلنداى کوه ها نخواهى رسید.

38) همه آن تکلیف ها که برشمردیم، بَدش نزد پروردگار تو زشت و ناپسند است.