29) و بگو: پروردگارا، مرا از طوفان نجات ده و بر خشکى فرود آور، فرودى که قرین خیر و برکت باشد، که تو بهترین نجات دهندگان و نیکوترین فرودآورندگانى.

30) به یقین در این داستان نشانه هایى ] بر یکتایى خدا و ربوبیّت او [ است. و دعوت نوح و پیامدهاى آن آزمونى از جانب ما بود و ما قطعاً آزمایش کننده بودیم.

31) سپس از پى آنان نسلى دیگر ( قوم ثمود ) را پدید آوردیم.

32) و در میانشان پیامبرى از خودشان به رسالت فرستادیم با این پیام که: خداوند یکتا را بپرستید که شما را جز او معبودى شایسته پرستش نیست; آیا از کیفر او پروا نمى کنید که به یکتایى او کفر مىورزید ؟

33) و مهتران قومش که به خدا کافر شده و دیدار آخرت را دروغ شمرده بودند، و ما در زندگى دنیا آنان را از نعمت فراوان برخوردار ساخته بودیم گفتند: این مرد جز بشرى مانند شما نیست; از آنچه شما مى خورید او نیز مى خورد و از آنچه شما مى آشامید او نیز مى آشامد. اگر پیامى از غیب به او رسیده بود به شما نیز مى رسید;

34) و سوگند یاد مى کنیم که اگر از بشرى مثل خودتان که هیچ امتیازى بر شما ندارد پیروى کنید، قطعاً در آن صورت زیانکار خواهید بود.

35) آیا او به شما وعده مى دهد که وقتى مردید و خاک گشتید و استخوانى چند شدید، حیاتى دوباره مى یابید و از گورها براى حساب و جزا بیرون آورده مى شوید ؟

36) دور است دور آنچه شما را به آن وعده مى دهند.

37) ] بدانید که [ زندگى جز این زندگى ما در دنیا نیست که پیوسته نسلى از ما مى میرد و نسلى دیگر پدید مى آید، و ما برانگیخته نمى شویم.

38) او از جانب خدا رسالتى ندارد بلکه مردى است که سخن دروغینى را که خود ساخته به خدا بسته است، و $ما به او ایمان نخواهیم آورد.

39) پیامبرشان گفت: پروردگارا، من مردم را به عذاب هشدار دادم و آنان عذاب را دروغ شمردند، اینک تو مرا به وسیله همان عذابى که چون بدان انذارشان کردم دروغگویم پنداشتند، یارى ده.

40) خدا در پاسخ او فرمود: قطعاً پس از اندک زمانى با مشاهده عذاب پشیمان خواهند شد.

41) آن گاه صیحه اى مهیب آنان را به حق فرو گرفت، و آنها را همچون خاشاکِ سیلاب ها قرار دادیم. پس دورى از رحمت خدا بر ستم پیشگان باد.

42) سپس از پى آنان نسل هاى دیگرى پدید آوردیم.