21) و وقتى شنیدم که بر کشتن من تصمیم گرفته اید، از شما ترسیدم و از دستتان گریختم و پروردگارم به من دانش و حکمت بخشید و مرا از پیامبران قرار داد.

22) آیا این که بر بنى اسرائیل ستم کرده و آنان را برده خود ساخته اى، نعمتى است که آن را بر من منّت مى نهى ؟

23) فرعون گفت: پروردگار جهان ها که تو را به رسالت فرستاده است چیست ؟

24) موسى گفت: همان کسى که پروردگار آسمان ها و زمین و همه چیزهایى است که میان آن دو قرار دارد. شما اگر اهل یقین باشید، از تدبیرى که بر جهان حاکم است درمى یابید که خدایى یگانه جهان را اداره مى کند.

25) فرعون به کسانى که پیرامونش بودند از روى تعجب گفت: آیا نمى شنوید که موسى چه پاسخى مى دهد ؟

26) موسى گفت: پروردگار جهانیان، همان پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست.

27) فرعون به اطرافیان خود گفت: بى تردید، این پیامبرتان که به سوى شما فرستاده شده، دیوانه است.

28) موسى در ادامه سخنانش گفت: پروردگار جهانیان، همان پروردگار مشرق و مغرب و همه موجوداتى است که میان آن دو قرار دارد. اگر عقل خود را به کار گیرید درمى یابید که نظامى واحد بر آنها حاکم است و خدایى یکتا آنها را سامان مى دهد.

29) فرعون گفت: اى موسى، سوگند یاد مى کنم که اگر غیر از من معبودى اختیار کنى تو را در زمره آن زندانیان که از وضعشان خبر دارى قرار مى دهم.

30) موسى گفت: آیا اگر نشانه اى براى تو بیاورم که درستى رسالت مرا آشکار کند، باز هم مرا به زندان مى افکنى ؟

31) فرعون گفت: اگر راست مى گویى که نشانه و معجزه اى دارى آن را بیاور و نشان ده.

32) پس موسى عصاى خود را افکند که ناگاه آن عصا اژدهایى آشکار شد.

33) و دستش را از زیر بغل بیرون کشید که ناگاه آن دست براى تماشاگران سفید و درخشان پدیدار شد.

34) فرعون وقتى با این حقیقتِ آشکار رو به رو گردید، چاره اى جز اتّهام ندید و به بزرگانى که پیرامونش بودند گفت: قطعاً این مرد ساحرى زبردست و داناست.

35) مى خواهد با سحر خود، شما را از سرزمینتان بیرون کند. با این وصف درباره او چه برنامه اى دارید و چه دستورى مى دهید ؟

36) مهتران قوم گفتند: در مجازات او و برادرش هارون شتاب مکن و کارشان را به تأخیر انداز و گروهى را به شهرها بفرست تا ساحرانى ماهر را گرد آورند و روانه دربار کنند.

37) آنان هر جادوگر زبردستِ دانایى را نزد تو مى آورند.

38) پس جادوگران در وقتى که میان موسى و فرعونیان مقرّر شد و آن روزى معیّن بود گردآورى شدند.

39) و به مردم گفته شد: آیا شما هم در آن روز در میدان مبارزه اجتماع مى کنید ؟