4) کفرپیشگان عرب گفتند: این قرآن جز سخنى دروغین که محمد آن را بافته و کلام خدا مى نامد چیزى نیست، و گروهى از اهل کتاب او را بر ساختن آن کمک کرده اند. راستى آنان با این سخن ستم کردند و دروغ گفتند.

5) و گفتند: این قرآن همان خرافه هایى است که مردمان نخستین نگاشته اند و محمد به کمک یارانش آنها را نوشته و هر صبح و عصر بر او خوانده مى شود تا آن را فراگیرد و بر مردم بخواند.

6) بگو: چنین نیست، این قرآن را کسى فروفرستاده است که رازهاى نهفته در آسمان ها و زمین را مى داند و به نیازهاى شما آگاه است. او با نازل کردن این قرآن مى خواهد شما هدایت یابید تا از آمرزش و رحمت وى برخوردار شوید، زیرا او آمرزنده و مهربان است.

7) و گفتند: مى بایست از جانب خدا فرشته اى به رسالت مبعوث شود، زیرا بشر نمى تواند با غیب سر و کار داشته باشد; این چه پیامبرى است که غذا مى خورد و براى کسب معاش در بازارها در حرکت است ؟! چرا دست کم فرشته اى به سوى او فرستاده نشده است تا با او به هشدار مردم بپردازد ؟

8) حال که فرشته اى با او نیامده است، چرا دست کم گنجى از آسمان به سوى او افکنده نمى شود تا نیازمند کسب معاش در کوچه و بازار نباشد یا بوستانى ندارد که از محصول آن بخورد و روزى خود را آماده داشته باشد ؟ آن ستمگران به پیروان رسول خدا گفتند: شما جز از مردى که جادو شده و مى پندارد که فرستاده خداست، پیروى نمى کنید.

9) بنگر که چگونه براى تو وصف ها آوردند و در نتیجه به بیراهه اى افتادند که نمى توانند به راه حق بازگردند.

10) پرخیر و برکت است آن خدایى که اگر بخواهد، بهتر از آنچه کافران پیشنهاد کردند، براى تو پدید مى آورد; بوستان هایى با درختانى انبوه که نهرها از زیر آنها روان باشد، و اگر بخواهد کاخ هایى براى تو قرار مى دهد که توصیفگران را درمانده کند.

11) غذا خوردن و راه رفتن تو در بازارها و نبودن فرشته اى با تو و نداشتن گنج و بوستان سبب اصلى انکار رسالت تو نیست، بلکه سبب اصلى این است که آنان قیامت را دروغ شمردند، و ما براى کسانى که قیامت را دروغ شمرند آتشى فروزان آماده کرده ایم.