40) آیا پروردگارتان شما را با دادن پسران گرامى داشته و خود از فرشتگان دخترانى برگرفته است ؟ راستى سخنى بزرگ بر زبان مى رانید که پیامدهایى ناگوار دارد.

41) ما در این قرآن توحید را با دلایل گوناگون بیان کرده ایم تا آن را به خوبى دریابند، ولى چیزى جز گریز از حقیقت بر آنان نمى افزاید.

42) بگو: اگر ـ چنان که مشرکان مى گویند ـ با وجود خدا معبودان دیگرى نیز وجود داشت، در این صورت آنها درصدد یافتن راهى به سوى خداى صاحب عرش برمى آمدند تا خود فرمانروایى را در اختیار گیرند.

43) منزّه است خدا از این که کسى بر او چیره شود، و بسیار برتر و بالاتر است از آنچه درباره او مى گویند.

44) آسمان هاى هفتگانه و زمین و هر که در آنهاست او را تسبیح مى گویند، و هیچ چیزى نیست مگر این که خدا را همراه با ستایش او تسبیح مى گوید، ولى شما تسبیح آنها را درنمى یابید. به راستى که خدا در کیفر منکران بردبار و توبه کنندگان را آمرزگار است.

45) و زمانى که قرآن مى خوانى، میان تو و کسانى که به آخرت ایمان ندارند پرده اى قرار مى دهیم که از دیدگانشان مستور است، از این رو حقایق آن را درنمى یابند و به توحید و معاد ایمان نمى آورند و رسالت تو را تصدیق نمى کنند.

46) و بر دل هایشان پوشش هایى نهاده ایم تا قرآن را چنان که باید درنیابند، و در گوش هایشان سنگینى قرار داده ایم تا آن را چنان که درخور آن است نشنوند. و هنگامى که پروردگارت را در قرآن به یگانگى یاد کنى پشت مى کنند و مى رمند.

47) ما به گوش هایشان آن گاه که به تو گوش مى سپارند داناتریم و از دل هایشان آن گاه که درباره تو به نجوا مى پردازند آگاه تریم، آن گاه که ستمکارانشان مى گویند: شما جز از مردى افسون شده پیروى نمى کنید.

48) بنگر که چگونه براى تو وصف ها گفتند و به همین دلیل گمراه شدند، از این رو نمى توانند راهى به سوى ایمان بیابند.

49) و گفتند: آیا هنگامى که استخوان هایى شدیم و پوسیده گشتیم، به راستى با آفرینشى جدید برانگیخته مى شویم ؟