----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
قصص
جزء : بیستم
وَ ما کُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنا إِلي‏ مُوسَي الْأَمْرَ وَ ما کُنْتَ مِنَ الشَّاهِدينَ44وَ لکِنَّا أَنْشَأْنا قُرُوناً فَتَطاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ وَ ما کُنْتَ ثاوِياً في‏ أَهْلِ مَدْيَنَ تَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِنا وَ لکِنَّا کُنَّا مُرْسِلينَ45وَ ما کُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا وَ لکِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذيرٍ مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَکَّرُونَ46وَ لَوْ لا أَنْ تُصيبَهُمْ مُصيبَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَيْديهِمْ فَيَقُولُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَيْنا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ آياتِکَ وَ نَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ47فَلَمَّا جاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنا قالُوا لَوْ لا أُوتِيَ مِثْلَ ما أُوتِيَ مُوسي‏ أَ وَ لَمْ يَکْفُرُوا بِما أُوتِيَ مُوسي‏ مِنْ قَبْلُ قالُوا سِحْرانِ تَظاهَرا وَ قالُوا إِنَّا بِکُلٍّ کافِرُونَ48قُلْ فَأْتُوا بِکِتابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هُوَ أَهْدي‏ مِنْهُما أَتَّبِعْهُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقينَ49فَإِنْ لَمْ يَسْتَجيبُوا لَکَ فَاعْلَمْ أَنَّما يَتَّبِعُونَ أَهْواءَهُمْ وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَواهُ بِغَيْرِ هُديً مِنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ50
ترجمه جناب آقاي صفوي
44) اى پیامبر، تو در جانب غربى آن درّه حضور نداشتى آن گاه که تورات را بر موسى نازل کردیم و به وسیله آن عهدى را که با او داشتیم استوار ساختیم آرى تو از حاضران در آن صحنه و شاهدان آن ماجرا نبودى.

45) لیکن ما پس از آن که امت هایى را بعد از او پدید آوردیم و زمانى طولانى بر آنان گذشت، داستان موسى را بر تو خواندیم. و نیز تو در میان اهل مدین ( شعیب و مردمش ) اقامت نداشتى و شاهد ماجراهاى موسى در آن دیار نبودى تا بتوانى آن را باز گویى و آیات ما را که بیانگر سرگذشت موسى است، بر این مشرکان بخوانى. آرى، تو نبودى و خبر نداشتى ولى ما تو را به سوى قومت به رسالت فرستادیم و آن اخبار را به تو وحى کردیم.

46) و اى پیامبر، تو در کنار کوه طور، آن گاه که موسى را از آن درخت ندا دادیم و او را به رسالت برگزیدیم، حضور نداشتى تا خود، آن داستان را گزارش دهى، ولى به خاطر رحمت و لطفى که از جانب پروردگارت بود، تو را از آن داستان باخبر ساختیم تا مردمى را که پیش از تو هشداردهنده اى برایشان نیامده بود هشدار دهى، باشد که متوجه شوند و دریابند.

47) و اگر نبود این که وقتى به سزاى گناهانى که به دست خود پیش فرستاده اند عذاب به آنان مى رسید و نداشتن پیامبر را بهانه ساخته و بر ما احتجاج مى کردند، ما هرگز پیامبرى به سوى آنان نمى فرستادیم; آرى اگر پیامبرى به رسالت نیایدشان مى گویند: پروردگارا، چرا پیامبرى به سوى ما نفرستادى اگر مى فرستادى از آیات تو پیروى مى کردیم و از مؤمنان مى شدیم.

48) پس این پیامبر را به رسالت فرستادیم و قرآن را بر او نازل کردیم ولى هنگامى که قرآن ـ آن کتاب راست و درست ـ از جانب ما برایشان آمد، گفتند: چرا قرآن یکجا به او داده نشد، آن گونه که تورات یکجا به موسى داده شد ؟ آیا این مشرکان، پیش تر ( آن گاه که اهل کتاب قرآن را تصدیق کردند ) به توراتى که به موسى داده شد کافر نشدند ؟ ] آن گاه [ که گفتند: تورات و قرآن هر دو سحر و افسونند و یکدیگر را تأیید مى کنند. و نیز گفتند: ما هر رسالتى را که از جانب خدا ادعا شود منکریم.

49) اى پیامبر، به آنان بگو: اگر راست مى گویید که تورات و قرآن سحر و افسونند، شما از جانب خداوند کتابى بیاورید که از این دو کتاب هدایت آفرین تر باشد در این صورت من نیز از آن پیروى مى کنم.

50) پس اگر به پیشنهاد تو پاسخ ندادند و همچنان بر افسون خواندن آنها اصرار ورزیدند، بدان که آنان در پى حق نیستند، بلکه پیرو هواهاى خویشند. و کیست گمراه تر از آن کس که بدون رهنمودى از جانب خدا از هواى خویش پیروى کند ؟ اینان گمراهند، زیرا کسى که از هواى خویش پیروى کند، از حق رویگردان شده و ستمکار است و خداوند ستمکاران را هدایت نمى کند.

391
391