----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
یس
جزء : بیست و سوم
وَ آيَةٌ لَهُمْ أَنَّا حَمَلْنا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ41وَ خَلَقْنا لَهُمْ مِنْ مِثْلِهِ ما يَرْکَبُونَ42وَ إِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلا صَريخَ لَهُمْ وَ لا هُمْ يُنْقَذُونَ43إِلاَّ رَحْمَةً مِنَّا وَ مَتاعاً إِلي‏ حينٍ44وَ إِذا قيلَ لَهُمُ اتَّقُوا ما بَيْنَ أَيْديکُمْ وَ ما خَلْفَکُمْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ45وَ ما تَأْتيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آياتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ کانُوا عَنْها مُعْرِضينَ46وَ إِذا قيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ قالَ الَّذينَ کَفَرُوا لِلَّذينَ آمَنُوا أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ في‏ ضَلالٍ مُبينٍ47وَ يَقُولُونَ مَتي‏ هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقينَ48ما يَنْظُرُونَ إِلاَّ صَيْحَةً واحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ49فَلا يَسْتَطيعُونَ تَوْصِيَةً وَ لا إِلي‏ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ50وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلي‏ رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ51قالُوا يا وَيْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا هذا ما وَعَدَ الرَّحْمنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ52إِنْ کانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً واحِدَةً فَإِذا هُمْ جَميعٌ لَدَيْنا مُحْضَرُونَ53فَالْيَوْمَ لا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ لا تُجْزَوْنَ إِلاَّ ما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ54
ترجمه جناب آقاي صفوي
41) و براى آنان نشانه اى دیگر از ربوبیت ما این است که فرزندانشان را در کشتىِ انباشته از بار و مسافر حمل کرده و آنان را از غرق شدن حفظ نموده ایم.

42) و براى آنان چیزهاى دیگرى که مانند کشتى بر آن سوار شوند آفریده ایم.

43) تدبیر کشتى و سرنشینان آن با ماست; اگر بخواهیم آنان را در دریا فرو مى بریم، آن گاه نه فریادرسى خواهند داشت و نه از غرق شدن نجات داده مى شوند.

44) آرى، هیچ وسیله اى براى نجاتشان نیست، مگر رحمتى از جانب ما به آنان برسد و زنده بمانند و تا فرارسیدن سرآمدى که برایشان معین کرده ایم، از نعمت هاى دنیا بهره ببرند.

45) و هنگامى که به مشرکان گفته مى شود: این آیات و نشانه ها همه بیانگر این است که خدا پروردگار شماست، بنابراین از این شرک و بت پرستى که پیش رو دارید، و از آن عذاب و کیفرى که پشت سر دارید بپرهیزید، باشد که مورد رحمت الهى قرار گیرید، رویگردان مى شوند.

46) و هیچ نشانه اى از نشانه هاى پروردگارشان برایشان نمى آید مگر این که از آن رویگردان اند.

47) و هنگامى که به آنان گفته مى شود: از آنچه خدا به شما روزى داده است به مستمندان انفاق کنید و با آنان مهربان باشید آنان که کافر شده اند، از روى مغالطه، به کسانى که ایمان آورده اند مى گویند: آیا به کسى خوراک دهیم که اگر خدا مى خواست او را اطعام مى کرد و بى نیازش مى ساخت ؟! شما که مردم را به دستگیرى از مستمندان فرا مى خوانید جز در گمراهىِ آشکارى نیستید.

48) و به مسخره، از پیامبر و مؤمنان مى پرسند: اگر راست مى گویید که روز قیامتى هست و خدا همگان را در آن گرد مى آورد، این وعده کى خواهد بود ؟

49) برپایى قیامت و گردآورى آنان در آن صحنه بر خدا آسان است. آنان جز یک بانگ را که با دمیدن در صور ایجاد مى شود، انتظار نمى کشند. آن بانگ به ناگاه آنان را در حالى که با یکدیگر کشمکش مى کنند، فرو مى گیرد و در دم هلاکشان مى سازد.

50) آن گاه نه مى توانند به دیگران وصیّتى کنند و نه فرصت مى یابند به سوى کسان خود بازگردند.

51) و بار دیگر در صور دمیده مى شود و به ناگاه آنان از گورهایشان برخاسته به سوى پروردگارشان مى شتابند.

52) مى گویند: اى واى بر ما که هلاک گشتیم! چه کسى ما را از خوابگاهمان برانگیخت ؟ و سخن پیامبران را به یاد مى آورند و مى گویند: این رستاخیز همان است که خداوند رحمان وعده داده بود و فرستادگان خدا راست گفتند.

53) آن دمیدن در صور جز یک بانگ نیست که در پى آن به ناگاه آنان گردآورى مى شوند و براى داورى نزد ما احضار مى گردند.

54) پس امروز به هیچ کس اندک ستمى نمى شود، زیرا جز آنچه انجام مى دادید، سزا داده نمى شوید.

443
443