45) و این که خداست که دو گونه نر و ماده را آفریده است ،46) از نطفه ، آن گاه که در رحم ریخته مى شود .
47) و این که آفرینشِ دیگر ( پدید آوردن سراى آخرت ) برعهده اوست .
48) و این که اوست که توانگرى داده و دولت و مکنت بخشیده است .
49) و این که اوست پروردگار ستاره ( شِعرى ) .
50) و این که اوست که قوم هود ، عادِ نخستین را به عذاب هلاک ساخت .
51) و نیز قوم ثمود را ، و هیچ یک از کافرانِ آن قوم را باقى نگذاشت .
52) و قوم نوح را نیز پیش از عادیان و ثمودیان نابود کرد . آنان از قوم عاد و ثمود ستمکارتر و سرکش تر بودند .
53) و شهرهاى زیر و زبر شده قوم لوط را در هم فرو ریخت .
54) و بر آنها پوشانید عذابى را که پوشانید .
55) پس اى انسان ، در کدام یک از نعمت هاى پروردگارت تردید روا مى دارى ؟
56) این قرآن هشدارى است از جمله هشدارهاى نخستین .
57) ]هشدار مى دهد که] رستاخیز نزدیک شده است .
58) و جز خدا هیچ کس قادر نیست عذاب آن را برطرف کند .
59) پس چرا از این سخن که شما را به نجات از عذاب رستاخیز فرا مى خواند در شگفت شده اید و آن را انکار مى کنید ؟
60) چرا آن را به استهزا گرفته اید و به آن مى خندید و به حال خود نمى گریید ؟
61) و به بیهودگى روزگار مى گذرانید ؟
62) آرى ، از آن روى که خدا پروردگار شماست و رستاخیز در انتظارتان ، پس خدا را سجده کنید و او را بپرستید تا عذاب آن روز را از شما بگرداند .
به نام خداونده بخشنده و مهربان
1) قیامت بسیار نزدیک گردید و ماه شکافت و دو پاره شد .2) و اگر این مشرکانِ لجوج آیت و معجزه اى ببینند روى برتافته و مى گویند : افسونى است در پى افسونى دیگر .
3) آنان پیامبر و نشانه هاى رسالتش را تکذیب کردند و از پى هواهاى نفسانى خود رفتند ، در صورتى که هر امرى سرانجام در جایگاه خود قرار خواهد گرفت و درستى یا نادرستى آن آشکار خواهد شد .
4) قطعاً از اخبار امّت هاى گذشته که به عذاب الهى هلاک شدند و از اخبار عذاب روز رستاخیز ، آنچه در آن پند و عبرت است به آنان رسیده است .
5) قرآن حکمتى رسا و کامل است ، ولى آن را دروغ انگاشتند و از پى هواى نفس خود رفتند; از این رو اخطارها به حالشان سود نمى دهد .
6) پس تو ـ اى پیامبر ـ از آنان روى بگردان و بر اخطارشان اصرار مکن و یاد کن روزى را که آن دعوت کننده آنان را به سوى چیزى سخت و دشوار که آن را تصوّر نمى کردند ، فرا مى خواند .