83) سنگ هایى که نزد پروردگار تو نشاندار بود و هرگز از هدف خطا نمى رفت و آنها از ستمگران دور نیست.

84) و به سوى مردم مدین برادرشان شعیب را به رسالت فرستادیم. گفت: اى قوم من، خدا را بپرستید، که شما را معبودى شایسته پرستش جز او نیست، و از پیمانه و ترازو نکاهید. به راستى من شما را در نعمت فراوان مى بینم، چه نیازى به اموالِ حرام دارید ؟ من بر شما از عذاب روزى فراگیر که هیچ کس را توانِ گریز از آن نیست مى ترسم.

85) و اى قوم من، پیمانه و ترازو را به طور کامل و با عدل و انصاف بسنجید، و هنگام وزن کردن و پیمانه نمودنِ کالاهاى مردم، از آنها نکاهید، و در زمین تبهکارانه به فساد برنخیزید.

86) اگر مؤمن باشید، سودى که از داد و ستد براى شما مى ماند و خدا شما را بدان راه نموده، براى شما بهتر از مالى است که از راه ناروا به دست مى آورید. من بر شما نگهبان نیستم تا بتوانم به خیر و صلاح وادارتان کنم و شما را از شر و فساد باز دارم.

87) گفتند: اى شعیب، آیا نماز تو به تو فرمان مى دهد که ما آنچه را پدرانمان مى پرستند رها کنیم، یا در اموال خود آن گونه که مى خواهیم تصرف نکنیم ؟ راستى که تو بردبار و رهیافته اى و براى تو زشت است که آزادى را از ما سلب کنى.

88) شعیب گفت: اى قوم من، به من خبر دهید، اگر بر معجزه اى که از جانب پروردگار من است و رسالتم را تأیید مى کند اتکا داشته باشم و او از جانب خود به من رزقى نیکو ( وحى معارف و احکام دین ) که شما را به وسیله آن راه نمایم، عطا کرده باشد، آیا مى پندارید کارى نابخردانه مى کنم که شما را به خدا و پرستش او فرا مى خوانم و از داد و ستدهاى نادرست باز مى دارم ؟ من نمى خواهم با شما مخالفت کنم و خود به آنچه شما را از آن باز مى دارم، روى آورم. من جز اصلاح امور مردم، تا آن جا که در توان دارم، چیزى نمى خواهم، و توفیق من جز به مدد خدا نیست. فقط بر او توکّل کرده ام، و براى انجام کارها فقط به سوى او باز مى گردم و از او یارى مى طلبم.