----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
نساء
جزء : پنجم
وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِناً إِلاَّ خَطَأً وَ مَنْ قَتَلَ مُؤْمِناً خَطَأً فَتَحْريرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَ دِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلي‏ أَهْلِهِ إِلاَّ أَنْ يَصَّدَّقُوا فَإِنْ کانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَکُمْ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْريرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَ إِنْ کانَ مِنْ قَوْمٍ بَيْنَکُمْ وَ بَيْنَهُمْ ميثاقٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلي‏ أَهْلِهِ وَ تَحْريرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيامُ شَهْرَيْنِ مُتَتابِعَيْنِ تَوْبَةً مِنَ اللَّهِ وَ کانَ اللَّهُ عَليماً حَکيماً92وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فيها وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظيماً93يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِذا ضَرَبْتُمْ في‏ سَبيلِ اللَّهِ فَتَبَيَّنُوا وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقي‏ إِلَيْکُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغانِمُ کَثيرَةٌ کَذلِکَ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْکُمْ فَتَبَيَّنُوا إِنَّ اللَّهَ کانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبيراً94
ترجمه جناب آقاي صفوي
92) هیچ مؤمنى نشاید که مؤمنى را جز به اشتباه بکشد، و هر کس مؤمنى را به اشتباه بکشد باید برده با ایمانى را آزاد کند و خونبهایى نیز به کسان مقتول بپردازد، مگر این که آنان خونبها را به عنوان تصدق به قاتل ببخشند. و اگر مقتول از گروهى است که دشمن شمایند و با شما سر جنگ دارند ولى او مؤمن بوده است، قاتل باید برده مؤمنى را آزاد کند و خونبها برعهده او نیست، و اگر مقتولِ مؤمن از مردم کفرپیشه اى است که میان شما و آنان پیمانى هست که به مقتضاى آن پیمان کافر حَربى به شمار نمى آیند، قاتل باید خونبهایى به کسان وى بپردازد و برده مؤمنى را نیز آزاد کند. و هر کس از آزاد کردن برده ناتوان است باید دو ماه پیاپى روزه بگیرد. این حکم، بازگشت رحمتى از جانب خدا بر ناتوانان است. و خدا به شما داناست و احکامى را که مقرر مى کند از روى حکمت است.

93) و هر کس مؤمنى را از روى عمد بکشد سزاى او دوزخ است که براى همیشه در آن خواهد ماند، و خداوند بر او خشم مى گیرد و از رحمت خود دورش مى کند و براى او عذابى بزرگ آماده کرده است.

94) اى کسانى که ایمان آورده اید، هنگامى که در راه خدا براى جهاد سفر مى کنید و با افرادى رو به رو مى شوید، خوب بررسى کنید تا مؤمنان را از کافران بازشناسید، تا مبادا مؤمنى را به تصور آن که کافر است بکشید، و به کسى که به رسم مسلمانان به شما سلام مى کند نگویید مؤمن نیستى و او را بدون تحقیق به قتل برسانید که با این کار خواهان متاع ناپایدار زندگى دنیا به شمار مى آیید. بدانید که غنیمت هاى بسیارى نزد خداست، آنها را طلب کنید. شما نیز پیش از آن که ایمان بیاورید چنین بودید که همواره در پى دستیابى به متاع دنیا بودید، ولى خداوند نعمتى گران به شما عطا کرد و این خصلت را از شما زدود. بنابراین خوب بررسى کنید تا هر کسى را به گمان کفر نکشید، قطعاً خدا به آنچه مى کنید آگاه است.

93
93