90) و بنى اسرائیل را از آن دریا پس از شکافتن آب عبور دادیم. پس فرعون و سپاهیانش از روى ستم و دشمنى آنان را دنبال کردند و وارد شکاف دریا شدند. تا آن گاه که فرعون را غرق شدن دررسید، گفت: ایمان آوردم که معبودى شایسته پرستش جز آن کسى که بنى اسرائیل به او ایمان آورده اند، نیست، و من از کسانى هستم که تسلیم او شده اند.

91) به او گفته شد: آیا اینک به خدا ایمان آوردى، در صورتى که پیش تر او را نافرمانى کردى و از فسادگران بودى ؟

92) پس امروز تو را با بیرون انداختن پیکرت از دریا، نجات مى دهیم تا براى کسانى که پس از تو مى آیند نشانه اى باشى، و قطعاً بسیارى از مردم از نشانه هاى ما بى خبرند.

93) و همانا ما بنى اسرائیل را در سرزمینى مناسب که داراى شرایط یک زندگى نیکو بود سکونت دادیم و از چیزهاى پاکیزه به آنان روزى دادیم، ولى پس از چندى راه تفرقه و اختلاف را دنبال کردند، و اختلافشان جز پس از فراهم آمدن علم و دانش برایشان نبود، از این رو در پیشگاه خدا عذرى نخواهند داشت. بى تردید پروردگار تو در روز قیامت میان آنان درباره آنچه بر سرش اختلاف مى کردند داورى خواهد کرد.

94) اگر درباره حقایقى که در این سوره بر تو فرو فرستاده ایم تردید دارى، از کسانى که پیش از تو کتاب آسمانى مى خوانده اند بپرس. به یقین که از جانب پروردگارت چیزى به تو رسیده است که سراسر حق است، پس مبادا از تردیدکنندگان باشى.

95) و از کسانى مباش که آیات خدا را دروغ انگاشتند، که در این صورت سرمایه ایمان را از دست خواهى داد و از زیانکاران خواهى شد.

96) به یقین، کسانى که سخن پروردگارت ( وعده عذاب ) درباره آنان تحقق یافته است ایمان نمى آورند.

97) گرچه هرگونه نشانه و معجزه اى برایشان بیاید، تا این که آن عذاب دردناک را ببینند، که دیگر در آن حال ایمانشان سودى برایشان نخواهد داشت.