1- مسلمانان باید براى به دست آوردن منافع مادى و معنوى حج در صحنه حاضر باشند. «لِیَشهدوا»
2- منافع حج به قدرى مهم است که اگر مردم از دورترین نقاط دنیا هم بیایند، باز ارزش دارد. «فَجٍّ عمیق - لیَشهدوا»
3- انجام فرمان خدا و قصد قربت داشتن در حج، با بهره‏گیرى‏هاى گوناگون جنبى منافاتى ندارد. «لِیَشهدوا منافع لهم»
4- دستورات الهى به سود مردم است. «منافع لهم» نفرمود: «منافعهم»
5 - در حج، هم منافع دنیوى است و هم اخروى. («منافع» مطلق آمده است و امام صادق علیه السلام فرمود: مراد از «منافع» در آیه، منافع دنیا وآخرت است.) [1]
6- فلسفه‏ى عبادات، یاد خداست. «و یُذکروا اسم اللّه» (درباره‏ى فلسفه‏ى نماز نیز مى‏خوانیم: «أقِم الصّلوة لِذکرى» یعنى براى یاد خدا، نماز به پادار)
7- عنصر زمان، در نیایش و دعا مؤثّر است. «فى أیّام مَعلومات» (عبادات اسلامى زمان بندى مخصوصى دارد)
8 - چهار پایان و تسلیم بودن آنها در برابر انسان و قربانى آنها و سودهاى دیگرى که دارند، از نعمت‏هاى الهى است که به بشر داده شده است. «رَزَقَهم»
9- استفاده از گوشت قربانى براى خود زائران جایز است. «فکُلوا» (بر خلاف عادت‏هاى زمان جاهلیّت که مصرفش را براى حاجى حرام مى‏دانستند)
10- حضور در حج و رسیدن به منافع آن، باید با فقرزدایى همراه باشد. «واَطعِموا البائس»
11- اجتماع اغنیا در حج نباید آنان را از فقرا غافل کند. «اَطعِموا البائس الفقیر»

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]