گویندگان این سخن (آیه 35)، همان بزرگان قبطى بودند، که در مجلس فرعون حضور داشتند و منظورشان این بوده که موسى و برادرش را مهلت بده و درباره آنان به سیاست و شکنجه، عجله و شتاب مکن و بفرست ساحران را جمع کنند تا با سحر خود، علیه سحر موسى معارضه نمایند.

معناى آیه این است که بزرگان قوم به فرعون گفتند: عده‏اى از نظامیان و از گارد مخصوص خود را بفرست به شهرستانها که هر چه ساحر حاذق هست جمع نموده برایت بیاورند، تا به وسیله آنان با موسى معارضه کنى. و اگر تعبیر کردند به سحار، نه به ساحر، براى این بود که به موسى گوشه‏اى زده باشند که در شهرستانها ساحرانى هست که از وى داناتر به فنون سحر هستند، و بیشتر کار کرده‏اند. [ نظرات / امتیازها ]