1) عطار : لفظ یا گفتن( إسم أعظم) أثر موضعی وفوری (ترتیب أثر) دارد؛ أمّا به مراتب متفاوت است و به صاحب لفظ (ناطق) ارتباطی دارد: ای گفتن "یاالله" (اسم اعظم) از زبان گنهکار با زبان "عبد صالح" اثری متفاوتی دارد.
همینتور گفتن"بسم الله الرحمن الرحیم" (اسم اعظم) با "اضطرار" و با تلقلق زبان؛ قدرت اثر این نُطق تفاوتی دارد.
لذا خواندن "الفاتحه" چهل بار از زبان چهل مؤمن (بی گناه)؛ مرده را زنده میکند یا به نطق بیاورد.
"وَ لَوْ أَنَّ قُرْآناً سُیِّرَتْ بِهِ الْجِبالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ کُلِّمَ بِهِ الْمَوْتی"