نام بلند و الهام‏بخش این سوره مبارکه، «صَفّ»، به مفهوم «صف‏زده» و «ردیف شده» است و در چهارمین آیه از آیات این سوره آمده است.

در آیه مورد اشاره مى‏فرماید:
إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ‏

بى‏گمان خدا کسانى را که در راه او صف زده و منظم و مرتب و آماده، بسان بنیانى استوار و سدى آهنین و فولادین پیکار مى‏کنند، دوست مى‏دارد. نام این سوره ارجمند از این آیه برگرفته شده است.
و نیز از این سوره به نام سوره «عیسى» - که درود خدا بر او باد - و نیز سوره «حواریون» یاد شده است، که این دو نام نیز از آیه‏هاى شش و چهارده دریافت شده است، چرا که در آیات مورد اشاره از دعوت آسمانى مسیح و بشارت او از آمدن آخرین پیام‏آور بزرگ خدا، حضرت محمد (ص)، و نیز از دعوت حضرت مسیح (ع) از «حواریون» براى یارى‏رسانى به حق و عدالت و نصرت دین خدا سخن رفته است.