1)
شاه آبادی (داور) : در دنیا عدالت به طور کامل رخ نمی دهد اما بسیاری از پاداش و تنبیه ها در دنیا نیز هست.
2)
: تفاوت عدل با قسط با مساوات چیه؟
به زبان ساده:
قانون گذار (واضع القوانین) عادل هست (چون إحاطه دارد به جوانب متعدده ودر طول زمان وتفاوت مکان وشرایط و...) ای تثبیت وتشخیص عدل را به عهده دارد.
أمّا (مانند) مدیر یا رئیس جمهور یا امثالهم (خلیفةُ الله)؛ مُجری قانون (عدل) هست نه مُفسّر نه مُعترض نه مُشاور (أقیموا الوزن بالقسط).
ووظیفت "جلوگیری از تشکیل فساد و نتایج غلط و عدم تکرار اشتباهات اجرائی وتوانمندی در أمانت وعدم إتلاف وقت وأموال وکفائات وفرصتها" بر عهده دارد.
والله العدل بر همه خلقت مُشرِف واحاطه کامل وتام دارد ومواضع عدل به دقّت دانا وإشراف دارد (وکل شیء خلقناه بقدر)(ما لهذا الکتاب لا یغادر صغیرة و لا کبیرة إلّا أحصاها)(أحصاه اللهُ و نسوه و الله علی کلّ شیء شهید).
ای قانون "عدل" خارج از اختیارات وقدرت کامل فهم و احاطه تام عقل و"علم بما فات وآت" و دور از صلاحیّت گذار بشر است. ومستلزم عصمت وحکمت و دانائی بی انتها دارد.
واجراء دستورات إلهی به عهده همه خلائق بلاإختیار هست؛ بجز انسان که حق انتخاب دارد.
وعباد الله الصالحین مُجریان قوانین العدل الإلهی ( مُقیمی القسط) باخضوع وإختیار از خود هستند. مانند خضر علیه السلام.
- همه إنسانها (بجز عباد الله الصالحین)؛ عدالت طلبند وعدل را ستایش میخوانند؛ أمّا حقّ گریزند وقسط ستیزند.
- همه إنسانها (بجز عباد الله الصالحین)؛ مُدّعیان طلب عدالت وإحقاق حقّ وإجراء عدل، خواستار هستند؛
أمّا وقتیکه عدل برقرار میشود و قانون حق مُشخّص ومُعیّن میشود، وهمه هم تراز میشن (نه بالاتر نه پائینتر)؛ وعدالت با خواستها وخودخواهیها نمیسازد؛ عدّه زیاد وغالب دنبال استثنائات، تبصره ها، اختیارات ویژه، خارج از نوبت، قرعه کشی، امتیازات بیشتر، سهم بیشتر، جایزه وپادداشتها، خدمات رایگان، هدیه وحق الجلسه ودستمزد فوق العاده، حق المشاوره، حق فامیلی، حق دوستی ،حق همسایگی، حق همشهری، ...
،خاص شدن، اولویّت برمصلحت ومنافع شخصی، فساد با برابری ومساوات نا بجا، رسیدن به قدرت با شعار عدالت خواهی، منصب ویژه، إنحصار طلبی، چشم پوشی از مُمانعات وتحریمها ومحدودیّتها وخطاها، عبور از چراغ قرمز، سرعت غیر مجاز، سبقت غیر مجاز، ورود غیر مجاز، عبور از حقوق ومطالبات دیگران، گریز از قسط دادن ومخفی کردن حقّ دیگران را ...
إِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ
"و نضع الموازین القسط"
- به این دلیل "عدل خواهی" معنی ندارد چون عدل مختص الله العدل الحقّ؛ وبجاش باید "قسط خواهی و تراز کردن با قسط " طلب وخواستار شود.
قوّامین بالقسط
فاحکم بینهم بالقسط ا
فاحکم بین الناس بالحق
وبازهم تاکید می کنم :
تدبّر وعمل به این آیه "ألّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرَی"
عین اجراء قسط است.
3)
عطار : بازهم اشتباه نوشتم: (اولویّت برمصلحت ومنافع شخصی..)؛
بجای "أولویّت بامصلحت ومنافع شخصی ..."!
- أمّا سؤال خانم "زهرا بخشنده" :(مگر گفته نشده که دنیا محل مساوات است و عدالت در آخرت خواهد بود ؟) از کجا اومده؟
مساوات از طرف "الله العدل" یا از طرف مردم یا از طرف حکومتها؟کدام؟
کی گفت؛ عدالت از طرف "الله العدل" در دنیا وجودندارد یا کم رنگ تا واگذار شده به آخرت؟
عدل (وعدالت ومساوات) الهی همیشه بود وهست ؛ أمّا إعمال قسط توسط انسان نبود ونیست وهمیشه( اگه هست) ناقص است؛ أمّا سعی وتلاش با دوام وبی مکث وتوکّل "علی الله القدیر" واجب است؛ چون إنسان انسان است نه فرشته؛ وتوقّع بیجا که عدل را توسّط بشر مُحقق بشود. وباشعارات ونصیحتها وبنرها ...؛ عدل بر قرار نمیشه!
"وتواصوا بالحق وتواصوا بالصبر"