شاید تصورمان از انسانهایی که در دوران پیامبر اسلام می زیسته اند این باشد که آنان از فرمان الهی و رسول خدایی سرباز زده اند و آنان متخلفان از امر پروردگار خویش اند!
خوب بنگریم در زمانه ی غیبت امام زمانمان ما اینگونه نباشیم که در سرپیچی از فرمان صاحب زمانمان در خانه افکارمان تنها نشینیم و از وظایف خطیرمان در دوران غیبتش سرباز زنیم.
از دستگیری یتیمان زمانه امان (شیعیان دور از امام خود مانده) غافل مانیم و فرصت را در خدمت از ولی و حجت الهی زمان از دست دهیم. و زمانی به خود آییم که آنان در طعمه گرگان اندیشه و اعتقادات رنجور و زخمی شده باشند...
مبادا ما هم شاملان این آیه در زمانه ی خویش باشیم.