و هیچ مصیبتی به شما نمی رسد مگر به سبب دستاورد خودتان و (خداوند متعال) از بسیاری نیز گذشت می کند.

و آنان که شهادت ناحق نمی دهند و آنگاه که با لغو و بیهودگی مواجه می شوند، از آن بزرگوارانه گذشت می کنند.

سپس عاقبت کسانی که گناه بر گناه افزودند این شد که آیات خدا را تکذیب کنند و آنها را (به زبان یا در عمل) به باد سخره بگیرند.

به نام الله که نامش گشایش در هر کاری و کلید هر در بسته ایست. آن کار که با نام خدا آغاز شود افضل است و بی ثمر نمی ماند. خدایی که رحمت عامش را بر تمام عالم شامل می کند و رحمت خاصش که بی پایان است شامل حال مومنین است.

رب :
 توضيح : رب یعنی مربی. تربیت کننده. صاحب اختیار. خدا رب تمام جهانیان است. یعنی آنجه در آسمان ها و زمین است از آن اوست و او صاحب اختیار تمام جهانیان است. اوست که همه چیز را آفریده و پرورش می دهد. مربی همه عالم اوست و اختیار تمام امور در دستان اوست. از هر پیدا و پنهانی خبر دارد و بهترین تصمیم گیرنده و بهترین پرورش دهنده است.

الله :
 توضيح : الله خاص ترین اسم در میان نام های نیکوی خداوند است پس هنگامی که اطلاق می شود دلالت می کند بر ذات مقدسی که جامع جمیع صفات متعالی جلال و جمال است. گفته شده اصل الله، اله بر وزن فِعال است که همزه آن بر اثر استعمال زیاد حذف شده و ال به آن اضافه شده است و به معنای معبود است همچنین به معنای تحیر به این دلیل که عقول مردم از شناخت حقیقت ذات او حیرانند و همچنین گفته شده که از ولاه گرفته شده که به جای واو همزه آورده شده و به معنای واله و شوریده است چرا که او ذاتی است که تمام مخلوقات واله و مجذوب او می باشند. ریشه: همزه و لام و هاء (اله): ریشه تک معنایی که بر پرستش دلالت می کند و چون خداوند مورد پرستش است به این نام خوانده شده است.
امام صادق (ع): الف الله بر نعمت های الهی بر خلقش دلالت می کند که از نعمت ولایت ما سرچشمه گرفته (آلاء) و لام آن الزام مخلوقاتش بر پذیرش ولایت ماست (الزام) و هاء آن نشانه خواری و سرافکندگی مخالفان محمد ص و آل محمد ع (اهوان) است