119) مگر کسانى که پروردگارت بر آنان رحمت آورَد و به راه راست هدایتشان کند که خدا آنان را براى همین آفریده است، ولى چون اختلاف کرده و حقّ را گم نموده اند، وعده پروردگارت درباره آنان تحقق یافته است که: دوزخ را از تمامى جنّیان و آدمیان گمراه پُر خواهم کرد.

120) اى پیامبر، هر سرگذشتى را براى تو حکایت مى کنیم داستان هاى پیامبران را، آنچه دلت را بدان استوار بسازیم، بر تو مى خوانیم، و در این سوره آنچه سراسر حقّ است براى تو آمده، و در آن براى مؤمنان پند و تذکّرى است.

121) و به کسانى که ایمان نمى آورند بگو: براساس همان وضعى که دارید و خیر خود را در آن مى پندارید عمل کنید که ما نیز ]به آنچه وظیفه خود مى دانیم[ عمل خواهیم کرد.

122) و در انتظار فرجام کار خود باشید که ما نیز در انتظار خواهیم بود.

123) غیب آسمان ها و زمین که فرجام کار تو و کافران را دربردارد و حاکى از پیروزى تو بر آنان است، در اختیار خداست و کارها همه به او بازگشت مى یابد و به دست او رقم مى خورد، پس او را عبادت کن و بر او توکّل نماى و ]بدان که[ پروردگارت از آنچه مى کنید بى خبر نیست.

2) ما آن را به گونه اى که خوانده شود و به زبان تازى فرو فرستادیم، باشد که در آن بیندیشید و حقایق آن را درک کنید.

3) ما با وحى کردنِ این قرآن به تو، داستان یوسف را که نیکوترین داستان است بر تو حکایت مى کنیم، و قطعاً تو پیش از این نسبت به آن از بى خبران بودى.

4) یاد کن هنگامى را که یوسف به پدرش یعقوب گفت: اى پدر، من در خواب یازده ستاره و نیز خورشید و ماه را دیدم، آنها را دیدم که براى من سجده مى کنند.