53) مگر آنان حق دارند در هر امرى داورى کنند با این که مشرکان را راهیافته تر از مؤمنان شمرده اند ؟ یا مگر آنان از فرمانروایى بهره اى دارند ]تا پیامبرى را به کسى بخشند یا از کسى بازدارند[ ؟ اگر بهره هم داشته باشند، از شدّت بخل، به اندازه آنچه پرنده با منقار خود برمى گیرد چیزى به مردم نمى دهند.

54) یا به سبب مزیّتى که خدا از فضل خود به مردم داده است بر آنان حسد مىورزند ؟ حسادت برایشان سودى ندارد چرا که ما خود به خاندان ابراهیم ( که پیامبر و اهل بیتش از آنانند ) کتاب آسمانى و دانش دین دادیم و به آنان فرمانروایىِ بزرگ ( پیامبرى، مقام ولایت و هدایت ) بخشیدیم.

55) البته یهودیان همه یکسان نیستند، برخى از آنان به پیامبر ایمان آورده و برخى، نه تنها به او نگرویده، بلکه دیگران را نیز از گرایش به او بازداشته اند. آنان روانه دوزخ خواهند شد و دوزخ کافى است که سوزان و شعلهور باشد.

56) کسانى که به آیات ما کفر ورزیده اند، به زودى آنان را به آتشى درآورده مى سوزانیم. هرگاه پوستشان بریان شود، به جاى آن پوست دیگرى مى نهیم تا عذاب را بچشند. به راستى که خدا شکست ناپذیر و حکیم است.

57) و کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند، به زودى آنان را به بوستان هایى پوشیده از درختان که زیر آنها جوى ها روان است درمى آوریم. آنان براى همیشه در آن جا ماندگارند، و برایشان در آن جا همسرانى پیراسته خواهد بود، و آنان را به سایه اى پایدار درمى آوریم.

58) خدا به شما فرمان مى دهد که امانت ها را به صاحبان آنها رد کنید، و چون میان مردم داورى مى کنید، به عدالت داورى کنید. آنچه خدا شما را به آن پند مى دهد نیکوست. به راستى که خدا شنوا و بیناست.

59) اى کسانى که ایمان آورده اید، خدا را اطاعت کنید و از پیامبر و کسانى که امر شما را در اختیار دارند و از خودتان هستند پیروى نمایید. پس اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید، چنانچه در امرى از امور دین اختلاف کردید، آن را به خدا و پیامبر ارجاع دهید. این کار براى شما بهتر و فرجامش نیکوتر است.