54) آرى، شیوه آنان همچون شیوه فرعونیان و کسانى است که پیش از آنان بودند، که آیات پروردگارشان را دروغ انگاشتند، پس ما آنان را به سزاى گناهانشان هلاک نمودیم و فرعونیان را غرق کردیم و همه آنان مردمى ستمکار بودند.

55) بى تردید، بدترین جنبندگان در نزد خداوند یهودیان مدینه اند که کافر شدند و به حدّى کفر در دل هایشان رسوخ یافته است که هرگز ایمان نمى آورند.

56) آن گروهشان که بارها با آنان پیمان بستى ولى هر بار پیمان خود را شکستند و از خدا پروا نکردند و این شیوه آنان است.

57) پس اگر در جنگ بر آنان دست یافتى که خواهى یافت، چنان بر ایشان سخت گیر که مایه عبرت کسانى شوند که در پى آنانند و ترس و نگرانى بر آنان حاکم شود و دیگر براى نبرد با مؤمنان همداستان نشوند، باشد که بفهمند پیمان شکنى و ستیزه جویى با مؤمنان چه فرجام شومى دارد.

58) و اگر از قومى که با آنان پیمان بسته اى بیم خیانت در پیمان دارى، پیمانشان را به سویشان بیفکن و لغو آن را به ایشان اعلام کن تا شما و آنان در آگاهى از لغو پیمان یکسان باشید، و بدان که اگر به آنان اعلام نکنى مرتکب خیانت شده اى و خداوند خیانتکاران را دوست نمى دارد.

59) کسانى که کافر شده اند مپندارند که با کفر و ستیزه جویى خویش بر خدا سبقت گرفته و بر او چیره گشته اند، آنان نمى توانند خدا را ناتوان کنند ]چرا که کارهایشان از تحت اراده او خارج نیست[.

60) شما مؤمنان باید براى مقابله با کافرانى که پیرامون شمایند، آنچه در توان دارید از نیروى رزمى و اسبان بسته ( آماده نبرد ) فراهم آورید تا بدین وسیله کسانى را که دشمن خدا و دشمن شمایند بترسانید ]و اندیشه هجوم به مسلمانان را از آنان سلب کنید[ و نیز باید براى مقابله با دشمنان دیگرى که غیر از اینانند و شما از آنان بى خبرید و خدا به وجودشان آگاه است نیروى رزمى آماده کنید، و بدانید که هر چیزى را در راه خدا هزینه کنید، بى کم و کاست به شما بازگردانده مى شود و بر شما ستم نخواهد شد.

61) و اگر به صلح تمایل داشتند تو نیز بدان روى آور، و بر خدا توکّل کن و بیم نیرنگشان را نداشته باش که او شنونده سخن بندگان و دانا به اندیشه هاى آنان است.