فَ: مبنی برفتح،غیرعامل
سبّح:مبنی برسکون،فاعل آن ضمیر مستتر «انت».
بِ:مبنی برکسر،عامل و عمل آن جر به اسم
حَمدِ:اسم مجرور به باء،علامت جر آن کسره.و مضاف نیز می باشد.این جار و مجرور متعلق به حال محذوف برای «انتَ»ی در «سبّح»وتقدیرآن:«سبّح متلبسا بحمد»
ربِّ:مضاف الیه ،مجرور به کسره و مضاف نیز می باشد.این اضافه «معنویه لامیه »است.
کَ: مبنی برفتح،مضاف الیه ومحلامجرور.این اضافه«معنویه لامیه » است.
وَ:مبنی برفتح،غیرعامل
اِستَغفر:مبنی برسکون،فاعل ان ضمیر مستتر «انت» ومحلا مرفوع
هُ:مبنی برضم ،مفعول به و محلا منصوب .
اِنَّ:مبنی برمفتح،عامل و عمل آن نصب به اسم و رفع به خبر.
هُ:مبنی برضم ،اسم انّ و محلا منصوب.
کانَ:ماضی برفتح ،رفع به اسم و نصب به خبر می دهد ،ضمیر مستتر «هو»اسم آن ومحلا مرفوع است.
توابا:دخبر «کان» و منصوب به فتحه.

 توضيح : جمله فعلیه«سبح»: جواب شرط غیر جازم و محلی از اعراب ندارد.
جمله فعلیه«استغفر»:عطف بر«سبح»ومحلی از اعراب ندارد.
جمله اسمیه :«انه کان توابا»: تعلیله (استیناف بیانی)و محلی از اعراب ندارد.
جمله فعلیه «کان توابا»: خبرانّ و محلا منصوب
[ نظرات / امتیازها ]

فَسَبِّحْ «فاء رابط برای جواب شرط» «فعل امر مبنی بر سکون ظاهری» «فاعل[أنت]»
بِحَمْدِ «حرف جر و اسم مجرور»
رَبِّکَ «مضاف الیه مجرور یا در محل جر» «(ک)مضاف إ»
وَ «واو عطف»
اسْتَغْفِرْهُ «فعل امر مبنی بر سکون ظاهری» «هاء ضمیر متصل در محل نصب مفعول به» «فاعل[أنت]»
إِنَّهُ «حرف مشبه الفعل یا حرف نفی ناسخ» «(ه)اسم إن»
کانَ «فعل ماضی مبنی بر فتحه ظاهری» «اسم کان[هو]»
تَوَّاباً «خبر کان منصوب یا در محل نصب» «خبر إنَّ محذوف» [ نظرات / امتیازها ]

ف:رابطه
سبح:فعل امر مبنی بر سکون فاعل انت مستتر
بحمد :جارومجرور
رب:مضاف الیه
ک:مضاف الیه
-و:عطف
استغفر:فعل امر مبنی برسکون
ه:مضاف الیه
ان:حرف نسخ
ه:اسم ان
کان:فعل مبنی بر فتح اسم کان هو مستتر
توابا: خبر کان
کان توابا: محلا مرفوع خبر ان

[ نظرات / امتیازها ]