1) شاه آبادی (داور) : مقصود از کتاب همان تورات معهود است ؛ نظیر مراد از کتاب در آیه ذلک الکتاب لاریب فیه (969) که همین قرآن معهود است و مقصود از فرقان چیزى است که عامل هدایت است ؛ زیرا عنوان اهتدا که در پایان آیه به صورت حکمت چنین انعامى یاد شده نشان مى دهد که فرقان معهود اثر راهنمایى دارد. خواه مقصود از فرقان همان تورات باشد یا بخشى که در درون آن است یا چیزى که بیرون آن است. در هر سه فرض باید مایه هدایت باشد.
مختار جمعى از مفسران است که مراد از فرقان همان کتاب است. بر این مبنا عطف الفرقان به الکتاب از قبیل عطف صفت بر موصوف و از باب اهمییتى که وصف دارد ؛
احتمال هاى دیگرى نیز ذکر شده نظیر این که مراد از فرقان، معجزاتى چون عصا و ید بیضاست که فارق بین کفر و ایمان است،(