توضیح : اگر آن را تفویض مى‏گویند به این اعتبار است که بنده خدا آنچه را که به ظاهر منسوب به خودش است، به خدا برمى‏گرداند و حال عبد در چنین وضعى حال کسى است که برکنار باشد و هیچ امرى راجع به او نباشد و اگر توکلش مى‏خوانند به این اعتبار است که بنده خدا پروردگار خود را وکیل خود مى‏گیرد، تا هر تصرفى را که خواست در امور او بکند و اگر تسلیمش مى‏نامند، به این اعتبار است که بنده خدا رام و منقاد محض است در برابر هر اراده‏اى که خداى سبحان در باره‏اش بکند، و هر کارى که از او بخواهد بدون اینکه هیچ امرى را به خود نسبت دهد، اطاعت مى‏کند. پس تفویض و توکل و تسلیم مقامات سه‏گانه‏اى هستند از مراحل عبودیت، از همه پایین‏تر و سطحى‏تر توکل است و از آن دقیقتر و بالاتر تفویض و از آنهم دقیق‏تر و مهم‏تر تسلیم است. [ بستن توضیحات ]

توضیح : این روایت را خصال (ص 218، ح 43) به سند خود آورده است. [ بستن توضیحات ]