1) : ناهمانندی در این آیه در واژه «خیر» است که با استفهام انکاری توأم است یعنی: «کفارکم لیس خیر من اولئکم. کفارکم مثل او شر من اولئکم». می¬توان آن را به دو جمله تفکیک کرد به این صورت که: «أَکُفَّارُکُمْ خَیْرٌ مِنْ أُولَئِکُمْ أم لا»؟ و «أَ لَکُمْ بَرَاءَةٌ فِی الزُّبُرِ أم لا؟. در عین حال دو جمله همانند هم اند یعنی چه به گمان آنها کافران آنها برتر باشند یا آنها تضمینی در نوشته¬های آسمانی داشته باشند فرقی نمی¬کند و هر دو باطل است در اینصورت «أم» متصله خواهد بود. اما اگر آن را منقطعه بگیریم معنایش این می¬شود که آیا کفار ما از اینها برترند «نه چنان است بلکه...»، و آیا خط امانی برای شما است که باز باید در تقدیر گرفت که «نه چنان است بلکه...». آیات بعد به ویژه در «بل الساعه...» پاسخ آن را می¬دهد. غلامرضا فدائی