در این آیه افراد به سه دسته تفسیم شده اند :
1 - کسانی که خداوند به آنان نعمت داده است
2 - کسانی که مورد غضب خداوند واقع شده اند
3 - کسانی که در گمراهی بسر می برند .

بر اساس این تقسیم معلوم میشود که منظور از نعمت در ( انعمت علیهم ) نعمت هدایت است و الا سایر نعمت های الهی از قبیل طعام و شراب و مسکن و سلامت و ... نصیب مغضوب علیهم و ضالین هم شده است . بنابر این چون " انعمت علیهم " قسیم مغضوب علیهم و ضالین است معلوم است نعمت ، نعمتی است که آن دو گروه از آن محروم هستند که بقرینه ( اهدناالصراط المستقیم ) این نعمت ، " نعمت هدایت " است .
ضمن اینکه به نظر میرسد مغضوب علیهم دشمنان خدا و ضالین انسان های پوچ گرا و گمراه هستند .

توضیح : نعمت هدایت ، در سایه ولایت حاصل می شود و تصور هدایت بدون ولایت صحیح ممکن نیست . پس می توان گفت در نمازهای واجب مان حداقل ده مرتبه در شبانه روز ، از خدا نعمت ولایت و هدایت و استمرار هدایت در سایه ولایت را از خدا می طلبیم .

ممکن است کثیرا حال باشد برای اجتنبوا ( نه مفعول به ) . بر این اساس آیه اینگونه معنا میشود که از گمان بد خیلی دوری کنید ( یعنی بسیار از سوء ظن خودداری کنید چرا که بعضی از گمانها موجب ارتکاب گناه است .

در آیه میفرماید آن زن به ایشان (حضرت یوسف ) حریص شد و اگر او هم برهان الهی را نمی دید به آن زن حریص می شد . اما برهان الهی را به او نمایاندیم تا بدی و گناه را از او برطرف کنیم . براستی که او از بندگان خالص شده ما بود .

نکات : اولا بر اساس ایه انبیاء هم در معرض لغزش هستند و اگر از خدا غافل شوند گرفتار گناه و خطا می شوند .
ثانیا : آنچه مانع لغزش یوسف شد دیدن برهان الهی ( توجه به خدا ) بود . بنابر این توجه به خدا می تواند انسان را از مهلکه نجات دهد .
ثالثا : نکته بسیار ظریف در آیه این است که نفرموده است : کذلک لیصرف عنه السوء و الفحشاء ، بلکه به صیغه متکلم مع الغیر آمده است یعنی ما بدی و فحشاء را از او دور کردیم . ظرافت ایه در این است که اشاره به امداد غیبی الهی دارد که اگر انسان خود قدمی بردارد ، خداوند متعال به یاری و مدد او می آید . پس خداوند حضرت یوسف را از مهلکه نجات داد چون خودش اراده کرد که بنده خدا باشد ( برهان ربه ) .
رابعا : برای اینکه این ماجرا در مورد عصمت حضرت یوسف شبهه ای ایجاد نکند و کسی در مورد عصمت او تردید نکند خداوند متعال ایشان را تبرئه نموده و میفرماید : براستی که او بنده مخلَص ماست . قابل ذکر است مخلص ( به فتح لام ) اسم مفعول بوده و بمعنای ( خالص شده ) می باشد که مقام آن از مخلص ( به کسر لام ) « بمعنی کسی که خود را خالص میکند » بالاتر است .

توضیح : این آیه نمونه ای از وعده خداوند است که « ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت أقدامکم »

ای کسانی که ایمان آورده اید بسیار از گمان بد اجتناب کنید براستی که بعضی گمان ها ( موجب ) گناه هستند و درصدد کشف عیوب مردم برنیایید، و یکدیگر را غیبت نکنید . آیا کسی از شما دوست دارد گوشت برادر خود را که مرده است بخورد ؟ شما قطعاً از این کار کراهت دارید;( پس غیبت را نیز ناخوشایند بدانید) و از خدا بترسید و به درگاه او از این گناهان توبه کنید که خداوند بسیار توبه پذیر و مهربان است.