کسی که این کار خارق العاده را انجام داده خدا و پیامبر نبوده بلکه یکی از ملأ بوده و ثانیا این کار را با جادو و سحر انجام نداده بلکه کاملا علمی این کار را انجام داده است.ان شاء الله افتخار کشف این مورد و به تبع آن منافعش عاید سربازان امام عصر(عج)شود.آمین یا رب العالمین

توضیح : امروزه علم بسیار پیشرفت کرده و روز به روز به پیشرفت ادامه می دهد اما متاسفانه سهم ما مسلمانان در این پیشرفت بسیار اندک است .....در حالی شبکه ی ارتباطی از وی چت گرفته تا لاین و وایبر و واتس اپ و غیره در حال گسترش است و همه ی سهم و سود وبه تبع ان افزایش توان دفاعی و نظامی آن عاید دیگران می شود که این شبکه ارتباطی همانطور که می دانیم در قرآن ما بیان شده وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ16إِذْ یَتَلَقَّی الْمُتَلَقِّیانِ عَنِ الْیَمینِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعیدٌ17ما یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَیْهِ رَقیبٌ عَتیدٌ18(سوره مبارکه ق ) وامروز ما حتی مطالب خصوصی دینی سیاسی و ...... مربوط به خودمان را در حالی در اینترنت و ... نشر می دهیم که اولا در حال تایپ هم انها اگاه به مطالب ما هستند و ثانیا سود کلانی به جیب انها می رود ... و یا سیر در فضا *وَ لِسُلَیْمانَ الرِّیحَ غُدُوُّها شَهْرٌ وَ رَواحُها شَهْرٌ وَ أَسَلْنا لَهُ عَیْنَ الْقِطْرِ وَ مِنَ الْجِنِّ مَنْ یَعْمَلُ بَیْنَ یَدَیْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ مَنْ یَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنا نُذِقْهُ مِنْ عَذابِ السَّعیرِ(سبأ12)* که تمام مزایای کشف سیر در فضا از هواپیما گرفته تا ایستگاه های فضایی همه سودش عاید غیر مسلمان می شود ....!!!!!!!دوستان عزیز عضو سایت تدبر می توانند با هم ،گروه های علمی تدبر در آیات تشکیل دهند و در راستای عزت و اقتدار اسلام و جمهوری اسلامی ایران و جهان اسلام گام های بلند بردارند . إن شاء الله

اما همیشه درِ رحمت الهی و درِ مغفرت و بازگشت به روی بندگانش باز است در اوج گمراهی و تاریکی هم نباید نومید شد ایمان و عمل صالح از بندگان ناخلف بعد از لایؤمنون ..لا یسجدون ....یکذبون هم پذیرفته می شود پس قدر بشناس نفس نفس های زندگی و ثانیه ثانیه های عمرت را ....از اوج تاریکی نترس و ماه شب چهارده را دریاب او را برای هدایت تو فرستاده ام ////////// والحمد لله ربّ العالمین

ماه شب چهارده در دل تاریکی که خداوند به اون قسم خورد والقمر اذا اتسق امیدی است در دل تاریکی در این ایه رسولش را خطاب قرار می دهد فبشّر .....رسول همون ماه شب چهارده است واو بشارت دهنده است چون در دل تاریکی آمده است و تاریکی و گمراهی را شکافته است اما ماه شب چهارده برای نابینا چه سودی دارد برای یکذّبون برای کسی که حتی حاضر به شنیدن آیات قرآن نیست چه بشارتی می تواند داشته باشد جز عذاب دردناک؟

نکته ی حائز اهمیتی که به نظر می رسد این است که درست ،تطهیرِ اهل بیت را در قسمتی از آیه بیان می کند که دستور به اطاعت از خداوند و رسولش را داده است و خداوند لطیف در حقیقت ،خیلی ظریف و هوشمندانه اطاعت از اهل بیت رسول را نیز ضمیمه این اطاعت کرده است.

توضیح : در حقیقت در این آیه اطاعت از اهل بیت پیامبر گرامی اسلام را به همسران ایشان ،در ادامه ی اطاعت از خداوند و رسولش واجب نموده است قابل توجه کسانی که علی رغم روایات متعدد پیامبر گرامی اسلام مبنی بر انحصار اهل بیت به 5 تن ال عبا ،همچنان مصرند که همسران ایشان را نیز جزء اهل بیت بر شمارند .چینش ایه به روشنی بیانگر دستور به همسران رسول به اطاعت از اهل بیت است پس چگونه امکان دارد ایشان موظف باشند از یکدیگر اطاعت کنند.

"التحلیل الموضوعی
( فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع أبناءنا وأبناءکم ونساءنا ونساءکم وأنفسنا وأنفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنة الله على الکاذبین ( 61 ) )

قوله عز وجل : ( فمن حاجک فیه ) أی جادلک فی عیسى أو فی الحق ( من بعد ما جاءک من العلم ) بأن عیسى عبد الله ورسوله ( فقل تعالوا ) وأصله تعالیوا تفاعلوا من العلو فاستثقلت الضمة على الیاء فحذفت ، قال الفراء : بمعنى تعال کأنه یقول : ارتفع قوله ( ندع ) جزم لجواب الأمر وعلامة الجزم سقوط الواو ( أبناءنا وأبناءکم ونساءنا ونساءکم وأنفسنا وأنفسکم ) قیل : أبناءنا أراد الحسن والحسین ، ونساءنا فاطمة . وأنفسنا عنى نفسه وعلیا رضی الله عنه والعرب تسمی ابن عم الرجل نفسه ، کما قال الله تعالى : " ولا تلمزوا أنفسکم " ( 11 - الحجرات ) یرید إخوانکم وقیل هو على العموم الجماعة أهل الدین ( ثم نبتهل ) قال ابن عباس رضی الله عنهما : أی نتضرع فی الدعاء ، وقال الکلبی : نجتهد ونبالغ فی الدعاء ، وقال الکسائی وأبو عبیدة : نلتعن والابتهال الالتعان یقال : علیه بهلة الله أی لعنته : ( فنجعل لعنة الله على الکاذبین ) منا ومنکم فی أمر عیسى ، فلما قرأ رسول الله صلى الله علیه وسلم هذه الآیة على وفد نجران ودعاهم إلى المباهلة قالوا : حتى نرجع وننظر فی أمرنا ثم نأتیک غدا ، فخلا بعضهم ببعض فقالوا للعاقب وکان ذا رأیهم : یا عبد المسیح ما ترى؟ قال : والله لقد عرفتم یا معشر النصارى أن محمدا نبی مرسل ، والله ما لاعن قوم نبیا قط فعاش کبیرهم ولا نبت صغیرهم ، ولئن فعلتم ذلک لنهلکن فإن أبیتم إلا الإقامة على ما أنتم علیه من القول فی صاحبکم فوادعوا الرجل وانصرفوا إلى بلادکم ، فأتوا رسول الله صلى الله علیه وسلم وقد غدا رسول الله صلى الله علیه وسلم محتضنا للحسین آخذا بید الحسن وفاطمة تمشی خلفه وعلی خلفها وهو یقول لهم : " إذا أنا دعوت فأمنوا " فقال أسقف نجران : یا معشر النصارى إنی لأرى وجوها لو سألوا الله أن یزیل جبلا من مکانه لأزاله فلا تبتهلوا فتهلکوا ولا یبقى على وجه الأرض منکم نصرانی إلى یوم القیامة ، فقالوا یا أبا القاسم : قد رأینا أن لا نلاعنک وأن نترکک على دینک ونثبت على دیننا ، فقال رسول الله صلى الله علیه وسلم : " فإن أبیتم المباهلة فأسلموا یکن لکم ما للمسلمین وعلیکم ما علیهم " فأبوا فقال : " فإنی أنابذکم " فقالوا : ما لنا بحرب العرب طاقة ، ولکنا نصالحک على أن لا تغزونا ولا تخیفنا ولا تردنا عن دیننا على أن نؤدی إلیک کل عام ألفی حلة ، ألفا فی صفر وألفا فی رجب ، فصالحهم رسول الله صلى الله علیه وسلم على ذلک وقال : " والذی نفسی بیده إن العذاب قد تدلى على أهل نجران ولو تلاعنوا لمسخوا قردة وخنازیر ولاضطرم علیهم الوادی نارا ، ولاستأصل الله نجران وأهله حتى الطیر على الشجر ، ولما حال الحول على النصارى کلهم حتى هلکوا " ."
متن عربی فوق تفسیر آیه توسط یکی از برادران اهل سنت است آدرسش هم عبارت است از :سایت اسلام ویب که سایت اهل سنت و جماعت هست ،المکتبة الاسلامیة همین سایت ،تفسیر آیه از کتاب تفسیر البغوی"
همانطور که می بینیم کاملا تصریح شده که پنج تن آل عبا برای مباهله رفتند هر چند توجیه و تفسیر کرده اند که پسر عمو در عربی مثل نفس انسان است اما خوب این توجیه شخصی مفسر است چیزی که مهم است اصل مسأله است و آن هم همراه بردن وجود نازنین این چهار تن می باشد در ضمن اگر پسر عمو مثل نفس انسان است پس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فقط یک پسر عمو نداشتندو ثانیااینکه گفته اند اهل دین مثل انفس ما هستند پس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم حداقل می بایست یک نفر از سه خلیفه اول را همراه خود می بردند چرا که ایشان به اذن پروردگارحوادث آینده را می دانستند همانطور که حوادث آخر الزمان را نیز و خیلی مسائل دیگر راکه( برادران اهل سنت نیز در کتب خود آورده اند ) پیش بینی کرده اند پس حداقل به جا بود یکی از سه خلیفه ی اول را همراه می نمودند خلاصه ی مطلب اینکه این مباهله فقط مباهله برای حقانیت نبوت نبی اکرم نبوده بلکه در دل آن مباهله برای حقانیت اهل بیت ایشان و امامت ائمه اطهار نیز نهفته است .اهل نجران تسلیم شدند و همانطور که در تفسیر برادر اهل تسنن هم آمده چهره های مطهر و معصوم را تشخیص دادند کاش ما نیز که مسلمان هستیم سر تسلیم فرود می آوردیم و دل نازنین پیامبر نازنینمان را خون نمی کردیم و عزیزان پیامبر خود را یکی یکی پرپر نمی کردیم فاطمه اش را ،علیش را،حسنش را وریحانه اش حسینش و ...... ای عزیزان هم کیش و آیین ای برادران اهل سنت و نیز ای برادران اهل تشیع که خدایی ناکرده دلیل حقانیت شیعه را نمی دانید تو را به خدایی که می پرستید به سایت اسلام ویب مراجعه کنید و ببینید که هزاران حدیث در مقام و منزلت و حقانیت اهل بیت پیامبر و ائمه ی اطهار وجود دارد تا مبادا حادثه کربلا را در آخرالزمان و با گل سر سبد هستی مهدی موعودمان ناخواسته تکرار کنیم.اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان و العصر

پیام‏ها:
1- در قرآن مطلب سست و باطل راه ندارد و تمام آن محکم و استوار است. «والقرآن الحکیم»
2- سوگند به قرآن از سوى خداوند، بیانگر عظمت و قداست آن است. «و القرآن الحکیم» (قرآن کتاب با عظمت و مقدّسى است که خداوند به آن سوگند خورده است.)
3- در برابر هجوم تهمت‏ها و تضعیف‏هاى ناروا، حمایت‏هاى صحیح و همه جانبه ضرورت دارد. «انّک لمن المرسلین»
4- مردان خدا در طول تاریخ تنها نیستند و در کنار سایر فرستادگان الهى هستند. «لمن المرسلین» آرى، رسالت پیامبران در طول تاریخ، جریانى است که به پیامبر اسلام ختم مى‏شود.
5 - راه پیامبر همان راه خداست. در سوره هود مى‏خوانیم: «انّ ربّى على صراط مستقیم»(16)، در این سوره نیز مى‏خوانیم: «انّک... على صراط مستقیم» (راه مستقیم، راه خدا و رسول اوست.)
6- براى موفقیّت سه چیز لازم است: الف: برنامه‏اى متقن و مستحکم. «القرآن الحکیم» ب: مجرى و رهبر آگاه. «لمن المرسلین» ج: راه و روشى روشن. «صراط مستقیم»
7- اساس مکتب و عقیده باید محکم باشد. «القرآن الحکیم» (هم خداوند حکیم است، «انّ الله عزیز حکیم»(17) هم قرآن حکیم است، «القرآن الحکیم» و هم پیامبر آموزگار حکمت است. «یعلّمهم الکتاب والحکمة»(18))

به راستی آنها (با وجود اینکه )پدرانشان را گمراه یافتند...

آیا( اخبارِ )مدت زمانی از روزگار که انسان چیزی قابل ذکر نبود به او رسید؟

وقوله : ( إنما ولیکم الله ورسوله والذین آمنوا ) أی : لیس الیهود بأولیائکم ، بل ولایتکم راجعة إلى الله ورسوله والمؤمنین . [ ص: 138 ]

وقوله : ( الذین یقیمون الصلاة ویؤتون الزکاة [ وهم راکعون ] ) أی : المؤمنون المتصفون بهذه الصفات ، من إقام الصلاة التی هی أکبر أرکان الإسلام ، وهی له وحده لا شریک له ، وإیتاء الزکاة التی هی حق المخلوقین ومساعدة للمحتاجین من الضعفاء والمساکین .

وأما قوله ( وهم راکعون ) فقد توهم بعضهم أن هذه الجملة فی موضع الحال من قوله : ( ویؤتون الزکاة ) أی : فی حال رکوعهم ، ولو کان هذا کذلک ، لکان دفع الزکاة فی حال الرکوع أفضل من غیره ; لأنه ممدوح ، ولیس الأمر کذلک عند أحد من العلماء ممن نعلمه من أئمة الفتوى ، وحتى إن بعضهم ذکر فی هذا أثرا عن علی بن أبی طالب : أن هذه الآیة نزلت فیه : [ ذلک ] أنه مر به سائل فی حال رکوعه ، فأعطاه خاتمه .

وقال ابن أبی حاتم : حدثنا الربیع بن سلیمان المرادی ، حدثنا أیوب بن سوید ، عن عتبة بن أبی حکیم فی قوله : ( إنما ولیکم الله ورسوله والذین آمنوا ) قال : هم المؤمنون وعلی بن أبی طالب .

وحدثنا أبو سعید الأشج ، حدثنا الفضل بن دکین أبو نعیم الأحول ، حدثنا موسى بن قیس الحضرمی عن سلمة بن کهیل قال : تصدق علی بخاتمه وهو راکع ، فنزلت : ( إنما ولیکم الله ورسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة ویؤتون الزکاة وهم راکعون ) .

وقال ابن جریر : حدثنی الحارث ، حدثنا عبد العزیز ، حدثنا غالب بن عبید الله سمعت مجاهدا یقول فی قوله : ( إنما ولیکم الله ورسوله ) الآیة : نزلت فی علی بن أبی طالب تصدق وهو راکع

وقال عبد الرزاق : حدثنا عبد الوهاب بن مجاهد عن أبیه ، عن ابن عباس فی قوله : ( إنما ولیکم الله ورسوله ) الآیة : نزلت فی علی بن أبی طالب .

عبد الوهاب بن مجاهد لا یحتج به .

ورواه ابن مردویه من طریق سفیان الثوری ، عن أبی سنان ، عن الضحاک عن ابن عباس قال : کان علی بن أبی طالب قائما یصلی ، فمر سائل وهو راکع ، فأعطاه خاتمه ، فنزلت : ( إنما ولیکم الله ورسوله ) الآیة .

الضحاک لم یلق ابن عباس .

وروى ابن مردویه أیضا عن طریق محمد بن السائب الکلبی - وهو متروک - عن أبی صالح عن ابن عباس قال : خرج رسول الله صلى الله علیه وسلم إلى المسجد ، والناس یصلون ، بین راکع وساجد وقائم وقاعد ، وإذا مسکین یسأل ، فدخل رسول الله صلى الله علیه وسلم فقال : " أعطاک أحد شیئا؟ " قال : نعم . قال : " من؟ " قال : ذلک الرجل القائم . قال : " على أی حال أعطاکه؟ " قال : وهو راکع ، قال : " وذلک علی بن أبی طالب " . قال : فکبر رسول الله صلى الله علیه وسلم عند ذلک ، وهو یقول : ( ومن یتول الله ورسوله والذین آمنوا فإن حزب الله هم الغالبون )

[ ص: 139 ]

وهذا إسناد لا یفرح به .

ثم رواه ابن مردویه من حدیث علی بن أبی طالب رضی الله عنه نفسه وعمار بن یاسر وأبی رافع . ولیس یصح شیء منها بالکلیة ، لضعف أسانیدها وجهالة رجالها . ثم روى بسنده ، عن میمون بن مهران ، عن ابن عباس فی قوله : ( إنما ولیکم الله ورسوله ) نزلت فی المؤمنین وعلی بن أبی طالب أولهم .

وقال ابن جریر : حدثنا هناد ، حدثنا عبدة ، عن عبد الملک ، عن أبی جعفر قال : سألته عن هذه [ الآیة ] ( إنما ولیکم الله ورسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة ویؤتون الزکاة وهم راکعون ) قلنا : من الذین آمنوا؟ قال : الذین آمنوا! قلنا : بلغنا أنها نزلت فی علی بن أبی طالب ! قال : علی من الذین آمنوا .

وقال أسباط ، عن السدی : نزلت هذه الآیة فی جمیع المؤمنین ، ولکن علی بن أبی طالب مر به سائل وهو راکع فی المسجد فأعطاه خاتمه .

وقال علی بن أبی طلحة الوالبی عن ابن عباس : من أسلم فقد تولى الله ورسوله والذین آمنوا . رواه ابن جریر .

وقد تقدم فی الأحادیث التی أوردنا أن هذه الآیات کلها نزلت فی عبادة بن الصامت رضی الله عنه ، حین تبرأ من حلف یهود ، ورضی بولایة الله ورسوله والمؤمنین ; ولهذا قال تعالى بعد هذا کله : ( ومن یتول الله ورسوله والذین آمنوا فإن حزب الله هم الغالبون ) کما قال تعالى : ( کتب الله لأغلبن أنا ورسلی إن الله قوی عزیز لا تجد قوما یؤمنون بالله والیوم الآخر یوادون من حاد الله ورسوله ولو کانوا آباءهم أو أبناءهم أو إخوانهم أو عشیرتهم أولئک کتب فی قلوبهم الإیمان وأیدهم بروح منه ویدخلهم جنات تجری من تحتها الأنهار خالدین فیها رضی الله عنهم ورضوا عنه أولئک حزب الله ألا إن حزب الله هم المفلحون ) [ المجادلة : 21 ، 22 ] .

فکل من رضی بولایة الله ورسوله والمؤمنین فهو مفلح فی الدنیا والآخرة [ ومنصور فی الدنیا والآخرة ] ; ولهذا قال [ الله ] تعالى فی هذه الآیة الکریمة : ( ومن یتول الله ورسوله والذین آمنوا فإن حزب الله هم الغالبون )

( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ) یقول : إنما یرید الله لیذهب عنکم السوء والفحشاء یا أهل بیت محمد ، ویطهرکم من الدنس الذی یکون فی أهل معاصی الله تطهیرا .

وبنحو الذی قلنا فی ذلک قال أهل التأویل .

ذکر من قال ذلک :

حدثنا بشر قال : ثنا یزید قال : ثنا سعید ، عن قتادة قوله : ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) فهم أهل بیت طهرهم الله من السوء ، وخصهم برحمة منه

حدثنی یونس قال : أخبرنا ابن وهب قال : قال ابن زید فی قوله [ ص: 263 ] ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) قال : الرجس هاهنا : الشیطان ، وسوى ذلک من الرجس : الشرک .

اختلف أهل التأویل فی الذین عنوا بقوله ( أهل البیت ) فقال بعضهم : عنی به رسول الله - صلى الله علیه وسلم - وعلی وفاطمة والحسن والحسین رضوان الله علیهم .

ذکر من قال ذلک :

حدثنی محمد بن المثنى قال : ثنا بکر بن یحیى بن زبان العنزی قال : ثنا مندل ، عن الأعمش ، عن عطیة ، عن أبی سعید الخدری قال : قال رسول الله - صلى الله علیه وسلم - : " نزلت هذه الآیة فی خمسة : فی وفی علی رضی الله عنه وحسن رضی الله عنه وحسین رضی الله عنه وفاطمة رضی الله عنها : ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) " .

حدثنا ابن وکیع قال : ثنا محمد بن بشر ، عن زکریا ، عن مصعب بن شیبة ، عن صفیة بنت شیبة قالت : قالت عائشة : خرج النبی - صلى الله علیه وسلم - ذات غداة ، وعلیه مرط مرجل من شعر أسود ، فجاء الحسن ، فأدخله معه ثم قال : ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) .

حدثنا ابن وکیع قال : ثنا محمد بن بکر ، عن حماد بن سلمة ، عن علی بن زید ، عن أنس أن النبی - صلى الله علیه وسلم - کان یمر ببیت فاطمة ستة أشهر ، کلما خرج إلى الصلاة فیقول : " الصلاة أهل البیت ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) " .

حدثنی موسى بن عبد الرحمن المسروقی قال : ثنا یحیى بن إبراهیم بن سوید النخعی ، عن هلال ، یعنی ابن مقلاص ، عن زبید ، عن شهر بن حوشب ، عن أم سلمة قالت : کان النبی - صلى الله علیه وسلم - عندی ، وعلی وفاطمة والحسن والحسین ، فجعلت لهم خزیرة ، فأکلوا وناموا ، وغطى علیهم عباءة أو قطیفة ، ثم قال : " اللهم هؤلاء أهل بیتی ، أذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهیرا " . [ ص: 264 ]

حدثنا ابن وکیع قال : ثنا أبو نعیم قال : ثنا یونس بن أبی إسحاق قال : أخبرنی أبو داود ، عن أبی الحمراء قال : رابطت المدینة سبعة أشهر على عهد النبی - صلى الله علیه وسلم - ، قال : رأیت النبی - صلى الله علیه وسلم - إذا طلع الفجر ، جاء إلى باب علی وفاطمة ، فقال : " الصلاة الصلاة " ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) " .

حدثنی عبد الأعلى بن واصل قال : ثنا الفضل بن دکین قال : ثنا یونس بن أبی إسحاق ، بإسناده عن النبی - صلى الله علیه وسلم - مثله .

حدثنی عبد الأعلى بن واصل قال : ثنا الفضل بن دکین قال : ثنا عبد السلام بن حرب ، عن کلثوم المحاربی ، عن أبی عمار قال : إنی لجالس عند واثلة بن الأسقع إذ ذکروا علیا رضی الله عنه ، فشتموه ، فلما قاموا قال : اجلس حتى أخبرک عن هذا الذی شتموا ؛ إنی عند رسول الله - صلى الله علیه وسلم - إذ جاءه علی وفاطمة وحسن وحسین ، فألقى علیهم کساء له ، ثم قال : " اللهم هؤلاء أهل بیتی ، اللهم أذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهیرا " . قلت : یا رسول الله ، وأنا ؟ قال : " وأنت " . قال : فوالله إنها لأوثق عملی عندی .

حدثنی عبد الکریم بن أبی عمیر قال : ثنا الولید بن مسلم قال : ثنا أبو عمرو قال : ثنی شداد أبو عمار قال : سمعت واثلة بن الأسقع یحدث ، قال : سألت عن علی بن أبی طالب فی منزله ، فقالت فاطمة : قد ذهب یأتی برسول الله - صلى الله علیه وسلم - إذ جاء ، فدخل رسول الله - صلى الله علیه وسلم - ودخلت ، فجلس رسول الله - صلى الله علیه وسلم - على الفراش وأجلس فاطمة عن یمینه وعلیا عن یساره وحسنا وحسینا بین یدیه ، فلفع علیهم بثوبه وقال : ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) اللهم هؤلاء أهلی ، اللهم أهلی أحق " . قال واثلة : فقلت من ناحیة البیت : وأنا یا رسول الله من أهلک ؟ قال : " وأنت من أهلی " . قال واثلة : إنها لمن أرجى [ ص: 265 ] ما أرتجی .

حدثنی أبو کریب قال : ثنا وکیع ، عن عبد الحمید بن بهرام ، عن شهر بن حوشب ، عن فضیل بن مرزوق ، عن عطیة ، عن أبی سعید الخدری ، عن أم سلمة قالت : لما نزلت هذه الآیة : ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) دعا رسول الله - صلى الله علیه وسلم - علیا وفاطمة وحسنا وحسینا ، فجلل علیهم کساء خیبریا ، فقال : " اللهم هؤلاء أهل بیتی ، اللهم أذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهیرا " . قالت أم سلمة : ألست منهم ؟ قال : " أنت إلى خیر " .

حدثنا أبو کریب قال : ثنا مصعب بن المقدام قال : ثنا سعید بن زربی ، عن محمد بن سیرین ، عن أبی هریرة ، عن أم سلمة قالت : جاءت فاطمة إلى رسول الله - صلى الله علیه وسلم - ببرمة لها قد صنعت فیها عصیدة تحلها على طبق ، فوضعته بین یدیه ، فقال : " أین ابن عمک وابناک ؟ " فقالت : فی البیت ، فقال : " ادعیهم " . فجاءت إلى علی فقالت : أجب النبی - صلى الله علیه وسلم - أنت وابناک ، قالت أم سلمة : فلما رآهم مقبلین مد یده إلى کساء کان على المنامة فمده وبسطه وأجلسهم علیه ، ثم أخذ بأطراف الکساء الأربعة بشماله فضمه فوق رءوسهم وأومأ بیده الیمنى إلى ربه ، فقال : " هؤلاء أهل البیت ، فأذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهیرا " .

حدثنا أبو کریب قال : ثنا حسن بن عطیة قال : ثنا فضیل بن مرزوق ، عن عطیة ، عن أبی سعید ، عن أم سلمة ؛ زوج النبی - صلى الله علیه وسلم - أن هذه الآیة نزلت فی بیتها ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) قالت : وأنا جالسة على باب البیت ، فقلت : أنا یا رسول الله ألست من أهل البیت ؟ قال : " إنک إلى خیر ، أنت من أزواج النبی - صلى الله علیه وسلم - " . قالت : وفی البیت رسول الله - صلى الله علیه وسلم - وعلی وفاطمة والحسن والحسین رضی الله عنهم . [ ص: 266 ]

حدثنا أبو کریب قال : ثنا خالد بن مخلد قال : ثنا موسى بن یعقوب قال : ثنی هاشم بن هاشم بن عتبة بن أبی وقاص ، عن عبد الله بن وهب بن زمعة قال : أخبرتنی أم سلمة أن رسول الله - صلى الله علیه وسلم - جمع علیا والحسنین ، ثم أدخلهم تحت ثوبه ، ثم جأر إلى الله ، ثم قال : " هؤلاء أهل بیتی " . فقالت أم سلمة : یا رسول الله أدخلنی معهم . قال : " إنک من أهلی " .

حدثنی أحمد بن محمد الطوسی قال : ثنا عبد الرحمن بن صالح قال : ثنا محمد بن سلیمان الأصبهانی ، عن یحیى بن عبید المکی ، عن عطاء ، عن عمر بن أبی سلمة قال : نزلت هذه الآیة على النبی - صلى الله علیه وسلم - وهو فی بیت أم سلمة ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) فدعا حسنا وحسینا وفاطمة فأجلسهم بین یدیه ، ودعا علیا فأجلسه خلفه ، فتجلل هو وهم بالکساء ثم قال : " هؤلاء أهل بیتی ، فأذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهیرا " . قالت أم سلمة : أنا معهم؟ مکانک ، وأنت على خیر .

حدثنی محمد بن عمارة قال : ثنا إسماعیل بن أبان قال : ثنا الصباح بن یحیى المری ، عن السدی ، عن أبی الدیلم قال : قال علی بن الحسین لرجل من أهل الشام : أما قرأت فی الأحزاب ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) قال : ولأنتم هم ؟ قال : نعم .

حدثنا ابن المثنى قال : ثنا أبو بکر الحنفی قال : ثنا بکیر بن مسمار قال : سمعت عامر بن سعد قال : قال سعد : قال رسول الله - صلى الله علیه وسلم - حین نزل علیه الوحی ، فأخذ علیا وابنیه وفاطمة ، وأدخلهم تحت ثوبه ، ثم قال : " رب هؤلاء أهلی وأهل بیتی " . [ ص: 267 ]

حدثنا ابن حمید قال : ثنا عبد الله بن عبد القدوس ، عن الأعمش ، عن حکیم بن سعد قال : ذکرنا علی بن أبی طالب رضی الله عنه عند أم سلمة قالت : فیه نزلت : ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) . قالت أم سلمة : جاء النبی - صلى الله علیه وسلم - إلى بیتی فقال : " لا تأذنی لأحد " . فجاءت فاطمة ، فلم أستطع أن أحجبها عن أبیها ، ثم جاء الحسن ، فلم أستطع أن أمنعه أن یدخل على جده وأمه ، وجاء الحسین ، فلم أستطع أن أحجبه ، فاجتمعوا حول النبی - صلى الله علیه وسلم - على بساط ، فجللهم نبی الله بکساء کان علیه ، ثم قال : " هؤلاء أهل بیتی ، فأذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهیرا " ؛ فنزلت هذه الآیة حین اجتمعوا على البساط ، قالت : فقلت : یا رسول الله وأنا ؟ قالت : فوالله ما أنعم وقال : " إنک على خیر " .

وقال آخرون : بل عنى بذلک أزواج النبی - صلى الله علیه وسلم - .

ذکر من قال ذلک :

حدثنا ابن حمید قال : ثنا یحیى بن واضح قال : ثنا الأصبغ ، عن علقمة قال : کان عکرمة ینادی فی السوق ( إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا ) قال : نزلت فی نساء النبی - صلى الله علیه وسلم - خاصة .
(جالب است که جناب اقای طبری هم که از اهل تسنن هستند نتوانسته اند تعدد احادیث را در مورد اهل بیت پیامبر که همان پنج تن آل عبا هستند نادیده بگیرند اما برای تعبیر همسران پیامبر به اهل بیت بیش از یک روایت نیافته اند.){عزیزان برای حقانیت ائمه ی اطهار موارد بی شماری را می توانید در تفاسیر اهل سنت بیابید}

التحلیل الموضوعی
( فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع أبناءنا وأبناءکم ونساءنا ونساءکم وأنفسنا وأنفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنة الله على الکاذبین ( 61 ) )

قوله عز وجل : ( فمن حاجک فیه ) أی جادلک فی عیسى أو فی الحق ( من بعد ما جاءک من العلم ) بأن عیسى عبد الله ورسوله ( فقل تعالوا ) وأصله تعالیوا تفاعلوا من العلو فاستثقلت الضمة على الیاء فحذفت ، قال الفراء : بمعنى تعال کأنه یقول : ارتفع قوله ( ندع ) جزم لجواب الأمر وعلامة الجزم سقوط الواو ( أبناءنا وأبناءکم ونساءنا ونساءکم وأنفسنا وأنفسکم ) قیل : أبناءنا أراد الحسن والحسین ، ونساءنا فاطمة . وأنفسنا عنى نفسه وعلیا رضی الله عنه والعرب تسمی ابن عم الرجل نفسه ، کما قال الله تعالى : " ولا تلمزوا أنفسکم " ( 11 - الحجرات ) یرید إخوانکم وقیل هو على العموم الجماعة أهل الدین ( ثم نبتهل ) قال ابن عباس رضی الله عنهما : أی نتضرع فی الدعاء ، وقال الکلبی : نجتهد ونبالغ فی الدعاء ، وقال الکسائی وأبو عبیدة : نلتعن والابتهال الالتعان یقال : علیه بهلة الله أی لعنته : ( فنجعل لعنة الله على الکاذبین ) منا ومنکم فی أمر عیسى ، فلما قرأ رسول الله صلى الله علیه وسلم هذه الآیة على وفد نجران ودعاهم إلى المباهلة قالوا : حتى نرجع وننظر فی أمرنا ثم نأتیک غدا ، فخلا بعضهم ببعض فقالوا للعاقب وکان ذا رأیهم : یا عبد المسیح ما ترى؟ قال : والله لقد عرفتم یا معشر النصارى أن محمدا نبی مرسل ، والله ما لاعن قوم نبیا قط فعاش کبیرهم ولا نبت صغیرهم ، ولئن فعلتم ذلک لنهلکن فإن أبیتم إلا الإقامة على ما أنتم علیه من القول فی صاحبکم فوادعوا الرجل وانصرفوا إلى بلادکم ، فأتوا رسول الله صلى الله علیه وسلم وقد غدا رسول الله صلى الله علیه وسلم محتضنا للحسین آخذا بید الحسن وفاطمة تمشی خلفه وعلی خلفها وهو یقول لهم : " إذا أنا دعوت فأمنوا " فقال أسقف نجران : یا معشر النصارى إنی لأرى وجوها لو سألوا الله أن یزیل جبلا من مکانه لأزاله فلا تبتهلوا فتهلکوا ولا یبقى على وجه الأرض منکم نصرانی إلى یوم القیامة ، فقالوا یا أبا القاسم : قد رأینا أن لا نلاعنک وأن نترکک على دینک ونثبت على دیننا ، فقال رسول الله صلى الله علیه وسلم : " فإن أبیتم المباهلة فأسلموا یکن لکم ما للمسلمین وعلیکم ما علیهم " فأبوا فقال : " فإنی أنابذکم " فقالوا : ما لنا بحرب العرب طاقة ، ولکنا نصالحک على أن لا تغزونا ولا تخیفنا ولا تردنا عن دیننا على أن نؤدی إلیک کل عام ألفی حلة ، ألفا فی صفر وألفا فی رجب ، فصالحهم رسول الله صلى الله علیه وسلم على ذلک وقال : " والذی نفسی بیده إن العذاب قد تدلى على أهل نجران ولو تلاعنوا لمسخوا قردة وخنازیر ولاضطرم علیهم الوادی نارا ، ولاستأصل الله نجران وأهله حتى الطیر على الشجر ، ولما حال الحول على النصارى کلهم حتى هلکوا " .