به نام خداونده بخشنده و مهربان
1) الف، لام، را. این آیات بلند مرتبه که بر تو وحى مى شود، آیات قرآن، این کتاب حکمت آمیز است. 2) آیا براى این مردم شگفت آور است که به مردى از خودشان وحى کردیم که مردم را از فرجام کفر و گناه بترسان و به کسانى که ایمان آورده اند نوید ده که براى آنان نزد پروردگارشان مقام و منزلتى راستین است ؟ آنان که رسالت پیامبر را انکار کردند، گفتند: بى تردید، این مرد جادوگر است و جادوگرى اش به خوبى آشکار است.
3) پروردگار شما که امورتان را تدبیر مى کند خداوند است که آسمان ها و زمین را در شش مرحله آفرید، آن گاه بر تخت فرمانروایى استیلا یافت و به تدبیر کار جهان پرداخت. در ساماندهى امور هیچ واسطه و سببى جز پس از اذن او نیست. این است خدا که پروردگار شماست، پس او را بپرستید. چرا با وجود این همه نشانه ها حقیقت را درنمى یابید ؟
4) بازگشت همه شما به سوى اوست. خدا این را وعده داده است، وعده اى راست و حقیقتى بایسته هستى. او آفریدگان را نخست پدید مى آورَد، سپس آنها را با پایان یافتن سرآمدشان به سوى خود باز مى گرداند تا کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند به عدالت سزا دهد، امّا کسانى که کافر شدند، براى آنان به سزاى آن که کفر مىورزیدند نوشابه اى از آب جوشان و عذابى دردناک خواهد بود.
5) اوست آن که خورشید را درخشان و ماه را تابان قرار داده و براى ماه منزل هایى بیست و هشتگانه مقرّر داشته تا شمار سال ها و حساب اوقات را بدانید. خدا آنها را جز به حق نیافریده است. نشانه هاى ربوبیّت خود را براى مردمى که اهل دانشند به خوبى آشکار مى سازد.
6) به یقین در کوتاه و بلند شدن شب و روز و آنچه خدا در آسمان ها و زمین آفریده است، براى تقواپیشگان نشانه هایى بر ربوبیّت خداست.