محمد هادی حاذقی

سلام خواهشمند است در مورد عوض کردن ایمیل خودم که قبلا جزء مشخصات شخصی ارسال شده است بنده را راهنمائی کنید تا کنون بارها از طریق سایت موسسه و اطلاعات شخصی سعی نموده ام موفق نشده ام با تشکر

متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
چون آدرس الکترونیک به عنوان مشخصه هویتی شما در سامانه ثبت می‌شود امکان تغییر آن وجود ندارد. می‌توانید با ایجاد یک حساب کاربری جدید دیگر با آدرس الکترونیک جدید اقدام فرمایید.

محمد علی رجبی

در ایه ۲۷ سوره فصلت خواند میفرماید : به کافران عذابی سخت تر از انچه انجام میدادند میچشانیم. و در سوره یس ایه ۵۴ میفرماید: جز انچه عمل میکردید جزا داده نمیشوید.
چرا خداوند در جایی میفرماید عذابی سخت تر از انچه انجام میدادند و در جای دیگر میفرماید به همان اندازه که انجام میدادند جزا میدهیم.

متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
خداوند در آیه 54 سوره یس، مبنای جزای اعمال را بیان فرموده، اینکه جز به آنچه انجام داده‌اند جزا داده نمی‌شوند و این مفهوم با عنوان «تجسم اعمال» بیان می‌شود که در قرآن، آیات بسیاری در این باره بیان شده است که به ذکر نمونه‌هایی از آن اکتفا می‌کنم:
سوره مبارکه زلزال/ آیات 6-8: «یومئذ یصدر الناس اشتاتاً لیروا اعمالهم• فمن یعمل مثقال ذرة خیراً یره• و من یعمل مثقال ذرة شراً یره.»«در آن روز مردم به صورت گروه‌های مختلف از قبر خارج می‌شوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود. پس هر کس به اندازه سنگینی ذره‌ای کار خیر انجام داده آن را می‌بیند، و هر کس به اندازه سنگینی ذره‌ای کار بد انجام داده باشد آن را می‌بیند.»
سوره مبارکه آل‌عمران/آیه 20 : «یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضراً و ما عملت من سوء تود لو ان بینها و بینه امداً بعیداً.»«روزی که هر کس آنچه را از کار نیک انجام داده حاضر می‌بیند و دوست دارد میان او آنچه از اعمال بد انجام داده فاصله زمانی زیادی باشد.»
سوره مبارکه کهف/آیه 49: «و وجدوا ما عملوا حاضراً و لا یظلم ربک احداً.»«در آن روز همه اعمال خود را حاضر می‌بینند و پروردگارت به احدی ظلم نمی‌کند.»
سوره مبارکه طور/ آیه16 و همچنین سوره مبارکه تحریم/آیه 7: «انما تجزون ما کنتم تعملون.»«در آن روز تنها به اعمالتان جزا داده می‌شوید.» (کلمه «انما» حصر را می‌فهماند. یعنی: شما جزا داده می‌شوید به نفس عملی که انجام داده‌اید و عمل شما جزای شما خواهد بود. و نمی‌گوید: «انما تجزون بما کنتم» خدا شما را مجازات می‌کند به جهت اعمالی که انجام داده‌اید.
حال که اساس جزا و پاداش مشخص شد و اینکه خداوند در کلماتش تغییر و تبدیل نیست «لا تَبْدیلَ لِکَلِماتِ اللَّه»، به آیه 27 سوره مبارکه فصلت می‌پردازیم:
لَنَجْزِیَنهَُّمْ أَسْوَأَ الَّذِى کاَنُواْ یَعْمَلُون یعنی حتما آنها را به کارهاى بسیار زشتى که مى‏‌کردند کیفر مى‌‏دهیم یا تجسم عینى کارهاى بدشان را کیفر اخروى آنها مى‏‌کنیم. و یا می‌توان اینگونه معنا کرد که: بى‏‌تردید آنان را بر پایه بدترین اعمالى که همواره مرتکب مى‏‌شدند، کیفر مى‏‌دهیم. تعبیر به" کانُوا یَعْمَلُونَ" دلیل بر این است که بیشتر روى اعمالى تکیه مى‏‌شود که پیوسته آن را ادامه مى‏‌دادند، و به عبارت دیگر یک لغزش دفعى نبوده بلکه یک برنامه همیشگى براى آنها بوده است.
حال یک سؤال: این که مجازات همه اعمال خود را خواهند دید چرا تنها روى" اسوء" (بدترین آنها) تکیه شده است؟
این تعبیر ممکن است به خاطر این باشد که موضوع مجازات را با تاکید و تهدید جدى‏‌ترى روشن سازد و اینکه چه عملى بدتر از کفر و شرک، و انکار آیات الهى، و مانع شدن مردم از شنیدن سخنان حق است؟ که کفر و شرک، ریشه تمام گناهان است.

م نیکزاد

با سلام
سوالی در خصوص این قسمت از آیه 48 سوره انفال داشتم لفا راهنمایی بفرمایید
"إِنِّی أَرى ما لا تَرَوْنَ إِنِّی أَخافُ اللهَ‌ وَ اللهُ شَدیدُ الْعِقابِ"
جملات بالا شیطان به کفار قریش در جنگ بدر می گوید سوال این است که چطور موجودی می تواند قدرت مطلق خدا را ببیند و از عذاب شدید خدا مطلع باشد و از ان بترسد ولی باز در عمل بگونه ای دیگر رفتار کند.؟
با تشکر

متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
معنای آیه به این صورت است که: «روز فرقان آن روزى بود که شیطان رفتارى را که مشرکین در دشمنى با خدا و رسول و جنگ با مسلمین داشتند و آن رفتار را در آمادگى براى خاموش کردن نور خدا اعمال مى‏‌کردند در نظر ایشان جلوه داده و براى تشویق و خوشدل ساختن آنان مى‏‌گفت:
"لا غالِبَ لَکُمُ الْیَوْمَ مِنَ النَّاسِ" هیچ کس امروز نمى‏‌تواند بر شما غلبه کند، و من هم خود پناه شمایم، و دشمن شما را از شما دفع مى‏‌دهم، ولى وقتى دو فریق با هم روبرو شدند مشرکین مؤمنین را و مؤمنین مشرکین را دیدند او (شیطان) شکست خورده و فرارى به عقب برگشت و به مشرکین گفت: من چیزهایى مى‏‌بینم که شما نمى‏‌بینید، من ملائکه را مى‏‌بینم که براى کمک مؤمنین با عذابهایى که شما را تهدید مى‏‌کند نازل مى‏‌شوند، من از عذاب خدا مى‌‏ترسم، و خدا "شَدِیدُ الْعِقابِ" است.»
پس از اینجا چند نکته مشخص می‌شود: اول اینکه: شیطان، از قدرت فرشتگان آگاه است. «إِنِّی أَرى‏ ما لا تَرَوْنَ» و مشاهده‏‌ى قدرت‏‌فرشتگان، سبب عقب‏‌گرد او شد. «قالَ إِنِّی بَرِی‏ءٌ مِنْکُمْ». دوم اینکه: شیطان، قادر بر مشاهده‌‏ى برخى امور پنهانى است. «إِنِّی أَرى‏ ما لا تَرَوْنَ». سوم اینکه: شیطان، به خداوند معتقد و به شدّت عقوبت او آگاه است. «إِنِّی أَخافُ اللَّهَ وَ اللَّهُ شَدِیدُ الْعِقابِ» به گفته ابن عباس: «شیطان به دروغ ادّعاى ترس از خداوند را داشت، وگرنه کار او به اینجا نمى‏‌کشید».
حال بعد از روشن شدن موضوع آیه، پاسخ سوال شما کاربر گرامی به این صورت است که:
انسان ها و جنیان موجودات مختاری هستند؛ یعنی خداوند راه های درست و نادرست را به آنها نشان داده و خودشان باید در انتخاب یکی از آن دو راه تصمیم بگیرند و می دانیم که بین دانستن و عمل کردن تفاوت بسیاری وجود دارد. این طور نیست که اگر کسی به چیزی علم دارد به دنبال آن عمل هم باشد، انسان می تواند به خیلی از مسائل علم داشته باشد، ولی به علت عدم اعتقاد یا اهمیت ندادن یا به جهت پیروی از هوای نفس و ... مخالف علمش عمل کند. قرآن کریم درباره عده ای می فرماید: «وَ جَحَدُواْ بهَِا وَ اسْتَیْقَنَتْهَا أَنفُسُهُمْ ظُلْمًا وَ عُلُوًّا فَانظُرْ کَیْفَ کاَنَ عَقِبَةُ الْمُفْسِدِین‏: و آن را از روى ظلم و سرکشى انکار کردند، در حالى که در دل به آن یقین داشتند! پس بنگر سرانجام تبهکاران (و مفسدان) چگونه بود» (نمل/14). شیطان هم؛ مانند خیلی از انسان ها که به وجود معاد و ضرورت آن و به حرمت خیلی از گناهان علم دارند، ولی باز هم گناه می کنند، با علم به وجود جهنم و بهشت، به اعمال خود ادامه می دهد.

مسعود زرین قلم

وقتی میفرماید " و لا یحیطون به شی من علمه الا بما شاء" آیا می توان تفسیر کرد که نه تنها هر مقدار از علمش را که بخواهد می دهد، بلکه به هر کس که لایق شود می دهد؟
یعنی از این آیه تفسیر شود که دانشمندان مورد لطف خاص حق هستند که به قسمتی از علم او آگاه شده اند؟

متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
برای اینکه بتوانیم، تفسیر درستی از آیه داشته باشیم باید: 1- ارتباط این عبارت از آیه را با عبارات قبل از آن پیدا کنیم. 2- معنا و مقصود عبارت را با توجه به معنای دقیق کلمات متوجه شویم که در این عبارت یک کلمه کلیدی، کلمه «شاء» است.
بنابراین:
1-با توجه به عبارات قبل متوجه می‌شویم که مورد صحبت در اینجا، شفاعت کنندگان هستند، پس صحبت از افراد خاصی هست. علامه طباطبایی ره می‌فرمایند:«و سخن کوتاه اینکه: جمله" یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ" کنایه است از احاطه خداى تعالى به آنچه که با شفیعان حاضر و نزد ایشان موجود است و به آنچه از ایشان غایب است و بعد از ایشان رخ مى‏‌دهد، و لذا دنبال جمله مورد بحث اضافه کرد:" وَ لا یُحِیطُونَ بِشَیْ‏ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِما شاءَ"، تا احاطه کامل و تام و تمام خداى تعالى و سلطنت‏ الهیه‏‌اش را تبیین کند و بفهماند که خداى تعالى محیط به ایشان و به علم ایشان است و ایشان احاطه‏‌اى به علم خدا ندارند مگر به آن مقدارى که خود او خواسته باشد.»
2- کلمه «شاء» به معنای «اقتضاء وجود و پیدایش چیزى‏» است.
و بحث را با بیان علامه طباطبایی ره جمع بندی می‌کنم:« جمله:" وَ لا یُحِیطُونَ بِشَیْ‏ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِما شاءَ"، معناى تمامیت تدبیر خدا و کمال آن را مى‏‌رساند، زیرا یکى از نشانى‏‌هاى کمال تدبیر، این است که موجود تدبیر شده، خودش نفهمد که تدبیر کننده او چه منظورى از او و از تدبیر او دارد، و چه آینده‏‌اى برایش در نظر گرفته تا براى خلاصى از آن آینده (اگر ناگوار است) دست و پا نکند و نقشه مدبر را خنثى نسازد، و تدبیر شدگان، مانند قافله چشم و گوش بسته‏‌اى باشند که بر خلاف میل به طرفى سوقشان مى‏‌دهند، و آن قافله هم مى‏‌رود صاحب قافله کمال جدیت را به خرج مى‏‌دهد تا از هیچ ناحیه‏‌اى به افراد قافله آگهى نرسد و افراد ندانند به کجا مى‏‌روند و کجا منزل مى‏‌کنند و مقصد نهایى‏شان کجا است.
خداى سبحان با این جمله، این معنا را بیان مى‏‌کند که تدبیر عالم خاص او است براى اینکه تنها او است که به روابط بین موجودات آگاه است، چون او موجودات و روابط آنها را آفریده، و اما بقیه اسباب و علل و مخصوصا علل و اسبابى که از صاحبان عقل هستند هر چند که دخل و تصرفى، و علمى دارند و لیکن هر چه دارند آن را مورد استفاده قرار مى‏‌دهند، خود مرتبه‌‏اى است از شؤون علم الهى، و هر چه تصرف دارند، خود شانى است از شؤون تصرفات الهى و نحوه‏‌اى است از انحاى تدابیر او پس دیگر کسى نمى‏‌تواند به خود اجازه دهد که بر خلاف اراده خداى سبحان و تدبیر جارى در مملکتش قدمى بردارد، و اگر برداشت، آن نیز از تدبیر خداوند است.
و بنا بر اینکه مراد از" علم" معناى مصدرى آن (دانستن) و یا معناى اسم مصدرى آن باشد، و مراد از آن" معلوم" (دانسته شده) نباشد، دلالت دارد بر اینکه علم هر چه هست، از خدا است، و هر علمى هم که نزد عالمى یافت شود آن هم از علم خدا است، و نظیر این مطلب از کلام خدا در باره اختصاص قدرت و عزت و حیات به خداى تعالى استفاده مى‏‌شود، از آن جمله، در باره انحصار قدرت در خدا مى‌‏فرماید:" وَ لَوْ یَرَى الَّذِینَ ظَلَمُوا إِذْ یَرَوْنَ الْعَذابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً". «بقره/165» و نیز در مورد انحصار عزت در خدا مى‌‏فرماید:" أَ یَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ؟ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً". «نساء/139» و نیز در مورد انحصار حیات در خدا مى‏‌فرماید:" هُوَ الْحَیُّ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ" «غافر/65» و در خصوص انحصار علم در خداى تعالى که مورد بحث ما بود ممکن است به دو آیه زیر تمسک کرد:" إِنَّهُ هُوَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ" «یوسف/83»" وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ" «آل‌عمران/66» و آیاتى دیگر که این معنا از آنها استفاده مى‌‏شود، و اگر در آیه مورد بحث علم را به احاطه تعبیر کرده، خواسته است لطفى در تعبیر کرده باشد.»

میثم نظارات

بسم الله الرحمن الرحیم
طریقه صحیح فاتحه خواندن برای اموات چگونه است.
با تشکر فراوان

متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
از مجموع روایاتی که در این زمینه وارد شده است می‌توان این طریقه را به عنوان هدیه به اموات در نظر گرفت: یک بار سوره حمد + یازده با سوره توحید + 7 بار سوره قدر + یک بار آیه الکرسی

مهمان

سلام
من یه مدت هست یک سوالی را در مورد قران خواندم که ذهن من مشغول شده میخواستم به من جواب دهید
سوال: چرا خداوند در ایات 5 و 6 سوره حمد از خودش میخواهد که خودش را به راه راست هدایت کند؟

متین رمضانی (داور) : سلام
در آیه 6، ضمیر متلکلم مع الغیر بکار رفته است (ضمیر «نا») که به معنی «ما» هست، یعنی از خداوند هدایت را برای خود و دیگر مؤمنان درخواست می‌کنیم.

محمد دینکانی

سلام برای ماندن یا نماندن در شغلی نتیجه استخاره ایه ۵۲ و ۵۳ و۵۴ سوره حجر چی میشه

متین رمضانی (داور) : اگر خودتان استخاره می‌گیرید پس اولا آداب آن را رعایت کنید و بدانید که اسنخاره یعنی درخواست از خدا تا شما را به آنچه خیر است هدایت کند. پس در صفحه ای که باز می‌شود، آیات ابتدایی(مخصوصا) را مورد توجه قرار دهید و با توجه به مفهوم آن، راه خود را انتخاب کنید.
و بدانید بهترین استخاره، استخاره عملی است یعنی در حین انجام مقدمات کار و عمل، از خدا بخواهید که آنچه خیر است برایتان پیش بیاید. پس اگر انجام آن عمل، برایتان سهل و بدون مشکل باشد، خوب است و اگر در انجام آن با موانع روبرو می‌شوید یعنی باید از انجام آن منصرف شوید.

م ش

آشنایی داریم که با توجه به علایم وگارهایی گه انجام می دهدمطمین شده ام خود شیطان است (نفوذ زیاد شیطان)ودامهای زیادی برای من پهن کرده که چند سال است درگیرم کرده چطور می توانم ازشرش خلاص شوم.

متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
1-در صورتی که عمل کنید به آنچه خداوند امر فرموده و اجتناب کنید از آنچه نهی فرموده، به مخالفت با شیطان برخواسته‌اید و
2- رعایت تقوا یعنی ترمز در برابر آنچه خواسته نفس و یا وسوسه شیطان است.

ناصر خدایار

استخاره زدم برای کارم جهت ماندن یا تغییر شغل آیه 30 سوره قصص آمد. ولی معنی ویا نتیجه متوجه نمی شوم.

متین رمضانی (داور) : اگر بعد از بررسی تمام جوانب و مشورت و تحقیق درباره مسأله و محاسبه وجوه مثبت و منفی و .... ، باز هم راه برایتان روشن نشد، از خداوند بخواهید که آنچه خیر است به شما نشان دهد. و اگر با قرآن نمی‌دانید، یا از فردی که آگاه به این مسأله هست بخواهید که به نیابت شما استخاره بگیرد و نتیجه را اعلام کند و یا استخاره با تسبیح کنید.
و بهترین نوع استخاره، استخاره عملی است یعنی اینکه از خداوند بخواهید که آنچه خیر شما هست را به شما نشان دهد و در حین عمل و کار از روی نشانه‌ها معلوم می‌شود که آنچه انجام میدهید خیر شماست یانه.. مثلا ردیف شدن امور آن مورد یا جور نشدن و به سختی و تنگنا افتادن در آن مسأله ..... و توجه به نشانه‌ها و اماره‌ها.

محمد نیک اخلاق

سوال این است آیه ی 82 سورره قصص در مور دچیست

متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
از آیه 79 تا 82 سوره مبارکه قصص درباره قارون به عنوان نماد ثروت است که نوع برخورد او و اطرافیانشان را بیان می‌کند.
در آیه 82 که آخرین آیه از این دسته آیات است، دگرگونى عجیب تماشاچیان دیروز را که از مشاهده جاه و جلال قارون به وجد و سرور آمده بودند و آرزو مى‌‏کردند که اى کاش براى همیشه یا لا اقل یک لحظه به جاى او بودند منعکس می‌کند که به راستى عجیب و آموزنده است، مى‌‏گوید:" آنها که دیروز آرزو داشتند که بجاى او باشند آن گاه که صحنه فرو رفتن او و ثروتش را به قعر زمین دیدند مى‏‌گفتند: واى بر ما! گویى خدا روزى را بر هر کس از بندگانش بخواهد گسترش مى‏‌دهد و بر هر کس بخواهد تنگ مى‏‌گیرد" و کلید آن تنها در دست او است‏. (وَ أَصْبَحَ الَّذِینَ تَمَنَّوْا مَکانَهُ بِالْأَمْسِ یَقُولُونَ وَیْکَأَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ یَقْدِرُ).
امروز بر ما ثابت شد که هیچکس از خود چیزى ندارد، هر چه هست از ناحیه او است، نه عطایش دلیل بر رضایت و خشنودى از کسى است و نه منعش دلیل بر عدم ارزش او در پیشگاه خدا است.
او با همین ثروتها افراد و اقوام را به آزمایش مى‏‌کشد و نهاد و سیرت آنان را آشکار مى‌‏سازد.
سپس در این فکر فرو رفتند که اگر دعاى مصرانه آنها دیروز به اجابت مى‏‌رسید و خدا آنها را بجاى قارون مى‏‌گذاشت، امروز چه خاکى بر سر مى‏‌کردند؟
لذا در مقام شکر این نعمت بر آمدند و گفتند:" اگر خداوند بر ما منت نگذارده بود، ما را هم به قعر زمین فرو مى‏‌برد"! (لَوْ لا أَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْنا لَخَسَفَ بِنا).
" اى واى! مثل اینکه کافران هرگز رستگار نمى‏‌شوند" (وَیْکَأَنَّهُ لا یُفْلِحُ الْکافِرُونَ).
الان حقیقت را با چشم خود مى‏‌بینیم، و نتیجه غرور و غفلت و سرانجام کفر و شهوت را.
و نیز مى‌‏فهمیم که این گونه زندگانیهایى که دورنماى دل‏‌انگیزى دارد چه وحشتزا است؟
ضمنا از جمله اخیر این داستان به خوبى روشن مى‏‌شود که سرانجام، قارون مغرور با کفر و بى‏ایمانى از دنیا رفت، هر چند یک روز در اعداد قاریان تورات و دانشمندان بنى اسرائیل بود و خویشاوندى نزدیکى با موسى داشت.
(برگرفته از تفسیر نمونه)