48) از این رو شفاعتِ شفاعت کنندگان به حال آنان سودى نمى بخشد .49) با این وصف ، کافران را چه شده است که از تذکار قرآن رویگردان اند ؟
50) چنان روى برتافته اند که گویى گورخرانى رمیده اند ،
51) که از شیرى گریخته اند .
52) چنین نیست که رویگردانى آنان از تذکار قرآن تنها به سبب گریزشان از حقیقت باشد ، بلکه هر یک از آنان از سر تکبّر مى خواهد نامه هایى گشوده از سوى خدا که شامل حقایق قرآن است به او داده شود .
53) نه ، هرگز کتاب آسمانى به آنان داده نمى شود ، و اصولاً سبب اصلى رویگردانى آنان از قرآن این نیست که چرا کتابى آسمانى از سوى خدا بر آنان نازل نمى شود ، این دستاویزى بیش نیست بلکه آنان از سراى آخرت بیم ندارند .
54) نه ! هرگز کتاب آسمانى به هر یک از آنان داده نمى شود . آنچه برعهده ماست اندرز است و قرآن براى آنان پندى بسنده است .
55) پس هر که خواست از آن پند گیرد .
56) و جز به خواست خدا پند نخواهند گرفت . او سزاوار این است که از او پروا کنند و سزاوار این است که تقواپیشگان را بیامرزد .
به نام خداونده بخشنده و مهربان
1) سوگند یاد مى کنم به روز رستاخیز .2) و سوگند یاد مى کنم به نفس ملامتگر آدمى بر گناه ، که مردگان برانگیخته خواهند شد .
3) آیا انسان مى پندارد که هرگز استخوان هایش را گردآورى نمى کنیم و به او حیات دیگرى نمى بخشیم ؟
4) چرا ، این کار را خواهیم کرد ، در حالى که بر مرتب ساختن سرانگشتانش نیز تواناییم .
5) نه آدمى چنین نمى پندارد که او را حیاتى دوباره نمى بخشیم ، بلکه او مى خواهد آینده عمرش را به فسق و گناه بگذراند ، این است که رستاخیز را دروغ مى شمرد .
6) و از روى مسخره مى پرسد : روز قیامت کى خواهد بود ؟
7) باید بداند ، هنگامى که چشم از شدت وحشت خیره شود .
8) و ماه بى نور گردد .
9) و خورشید و ماه گرد آیند ] و به همدیگر رسند [ ،
10) آن روز انسان مى گوید : گریزگاه کجاست ؟
11) نه ! گریزگاه مجویید ، هیچ پناهگاهى وجود ندارد .
12) آن روز بازگشت همگان فقط به سوى پروردگار تو و قرارگاه تنها در حضور اوست .
13) در آن روز انسان را از آنچه پیش فرستاده ( کارهاى نیک یا بدى که خود کرده ) و از آنچه بعد آورده ( سنّت هاى پسندیده یا ناپسندى که بر جاى نهاده است ) آگاه مى کنند .
14) نه ، نیازى نیست که او را از کارهایش با خبر کنند ، بلکه آدمى به نفس خویش بیناست و مى داند چه کرده است ،
15) هر چند عذرهایش را مطرح کند تا عذاب را از خود بگرداند .
16) اى پیامبر ، هنگامى که قرآن به تو وحى مى شود سکوت کن و زبانت را به تلاوت آن حرکت مده تا در خواندن آن شتاب کنى و آنچه را نخوانده ایم پیش از ما بخوانى .
17) چرا که برعهده ماست که وحى قرآنى را گرد آوریم و آن را بر تو بخوانیم .
18) پس هنگامى که قرائت آن را به پایان رساندیم تو از خواندن آن پیروى کن .
19) وانگهى بیان آن نیز برعهده ماست .