گویندگان این سخن (آیه 35)، همان بزرگان قبطى بودند، که در مجلس فرعون حضور داشتند و منظورشان این بوده که موسى و برادرش را مهلت بده و درباره آنان به سیاست و شکنجه، عجله و شتاب مکن و بفرست ساحران را جمع کنند تا با سحر خود، علیه سحر موسى معارضه نمایند.
معناى آیه این است که بزرگان قوم به فرعون گفتند: عدهاى از نظامیان و از گارد مخصوص خود را بفرست به شهرستانها که هر چه ساحر حاذق هست جمع نموده برایت بیاورند، تا به وسیله آنان با موسى معارضه کنى. و اگر تعبیر کردند به سحار، نه به ساحر، براى این بود که به موسى گوشهاى زده باشند که در شهرستانها ساحرانى هست که از وى داناتر به فنون سحر هستند، و بیشتر کار کردهاند.
[ نظرات / امتیازها ]