1- کافران این بار با چه ترفندی می‌خواهند با پیامبر و مسلمانان مبارزه کنند؟
2- جواب پیامبر به این ترفند کافران چیست؟ چرا بعضی عبارات شبیه به هم این قدر تکرار می‌شود؟

افراطی و تندرو، اتهامی است که همیشه اهل باطل به اهل حق می‌زنند. حتی طوری برنامه‌ریزی می‌کنند که اهل حق صریحا موضع بگیرند و آن وقت اهل باطل سوءاستفاده خود را بکنند. یکی از این برنامه‌ها «پیشنهاد دروغین سازش» است.
کافرجماعت که هیچ وقت خدا را به یگانگی نپرستیده، آمده است تا پیامبر را پای میز مذاکره بیاورد و با پیشنهادهای ظاهرفریب، کاری کند که او کوتاه بیاید: گاهی ما خدای تو را می‌پرستیم و گاهی تو خدای ما را!
حالا چگونه باید جواب این فریب‌کاران را داد؟ با روی خندان و باز؟ آیا پذیرش مذاکره‌ای که انتهایش معلوم است، منطقی است؟ همه می‌دانند که نتیجه پذیرش، کوتاه آمدنِ پیامبر و کوتاه نیامدنِ کافران است. پس چه خوب است که رسول‌الله با صلابت بایستد و ذره‌ای کوتاه نیاید. او از مواضع خود پایین نمی‌آید، حتی اگر کافرین متزلزل باشند.

قُلْ یا أَیُّهَا الْکافِرُونَ (1) لا أَعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ (2) وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ (3) وَ لا أَنا عابِدٌ ما عَبَدْتُّمْ (4) وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ (5) لَکُمْ دینُکُمْ وَ لِیَ دینِ (6)

[ای پیامبر توحید!] بگو: اى کافران (1) نه من می‌پرستم آنچه را که شما مى‌پرستید (2) و نه شما پرستنده کسى هستید که من او را مى‌پرستم (3) [برای اینکه کافران تو را پرستنده معبودهای پیشین خود نخوانند و برای سازشکاری در فشار قرار ندهند، چنین ادامه بده:] و نه من پرستنده چیزى هستم که شما آن را [در گذشته] پرستیدید (4) و [تأکید می‌کنم:] نه شما پرستنده کسى هستید که من او را مى‌پرستم (5) [اینک که هیچ وجه اشتراکی میان معبود من و شما نیست،] دین شما براى خودتان و دین من هم براى خودم. (6)