حسین باهر، متخصص رفتارشناسی، فوق دکترای فلسفه و مدرس دانشگاه شهید بهشتی در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) عنوان کرد: آرامش روانی مدنظر جامعه، داشتن امنیت است، به همین علت پیامبراکرم(ص) فرموده است: «النعمتان مجهولتان الصحةوالامان»، یعنی صحت و امنیت خاطر همان مسئله روح است، که در آن زمان پیامبر بزرگ اسلام به زبانی ساده و به این بلاغت و فصاحت مطرح کرده بودند، بنابراین باید به این بخش توجه ویژه صورت گیرد.
این رفتارشناس با اشاره به بیماری «سایکوسوماتیک» که یک بیماری روان‌تنی است، گفت: اگر روح، بیماری یا ناهنجاری پیدا کند، روی جسم نیز اثر متقابل خواهد گذاشت؛ این بیماری‌ها مبنای ارگانیک و اندامی ندارد یعنی میکروب و ویروس و بسیاری از عوامل ایجاد کننده بیماری در آن نقش ندارد که در این خصوص می‌توان به بیماری‌های مثل MS و اگزما اشاره کرد.
این مدرس دانشگاه در ادامه افزود: پیامبر بزرگ اسلام نیز امنیت روان را عاملی مهم برای سلامت انسان برشمرده است، بنابراین می‌توان گفت امنیت خاطر از هر جنبه برای هر موجود زنده لازم بوده و به سلامت روان افراد کمک می‌کند.

باهر اظهار کرد: در این حوزه، درمانی به نام دعادرمانی وجود دارد و افراد در آن روش‌هایی را که باعث آرامش می‌شود، انجام می‌دهند؛ مثلا در یوگای کلامی از ذکر یا مانترا استفاده می‌شود که از آن می‌توان به دعا‌درمانی نام برد.
وی با اشاره به اینکه اگر از مذهب به عنوان باور قلبی استفاده شود، از بسیاری از موارد ناهنجاری جلوگیری می‌شود، گفت: وقتی افراد اعتقاد داشته باشند که هستی خدا و صاحبی دارد و مورد حمایت او هستند کار خلاف نکرده و در صورت ایجاد تنش به خداوند و آیات او پناه می‌برند؛ بنابراین مومن دچار مشکلات روحی نشده و در صورت بروز این مشکلات در وی، با خواندن دعا و قرآن می‌تواند خود را تخلیه کرده و آرامش یابد.
وی با اشاره به کتاب عرفان نماز که به مباحثی در زمینه دست‌یابی به آرامش اشاره کرده، بیان کرد: نماز خود روشی آرام‌بخش است؛ یعنی به جای اینکه به دنبال TM و روش‌های ایجاد کننده آرامش برویم، می‌توان نماز خواند، زیرا نماز تمام آنچه بسیاری از این روش‌های آرامش‌بخش برای آرامش انجام می‌دهند را دارا است؛ اگر ما دو رکعت نماز را با آرامش بخوانیم می‌توانیم به تمام این حالات دست یابیم و نماز را به خاطر خود نماز نه برای بهشت و جهنم بخوانیم.
باهر در پایان خاطرنشان کرد: قرآن کتاب کتابی است که می‌توان از آن در زمان‌ها و موضوعات مختلف استفاده کرد، خداوند از قرآن به عنوان شفادهنده نام می‌برد و این کتاب آسمانی علاوه بر اینکه به شفای روحی انسان‌ها اهمیت می‌دهد به شفای جسمی نیز تاکید کرده است و این موضوع باید مورد توجه دانشمندان قرار گیرد.