9) آیا به آسمان و زمین که پیش روى آنان و پشت سرشان است نظر نیفکنده اند ؟ اگر بخواهیم زمین را مى شکافیم و آنان را در زمین فرو مى بریم و یا پاره هایى از آسمان بر آنان مى افکنیم و هلاکشان مى کنیم. همانا در این اندرز و اخطار براى هر بنده اى که از نافرمانى خدا به اطاعت او روى آورد نشانه اى است.

10) همانا ما به داود از جانب خود عطیه اى دادیم، آن گاه که کوه ها و مرغان هوا را براى او رام ساختیم و گفتیم: اى کوه ها و اى پرندگان، در تسبیح خدا با او هم آواز شوید و خداى را پیاپى تسبیح گویید، و نیز آهن را براى او نرم ساختیم.

11) و گفتیم: زره هاى فراخ بساز و در بافتن حَلقه هاى آن اندازه نگهدار و آنها را متناسب با یکدیگر بساز، و به او و مردمش سفارش کردیم که کارى شایسته کنید که من آنچه را انجام مى دهید مى بینم.

12) و باد را به تسخیر سلیمان درآوردیم که سیر بامداد آن ( از ابتداى روز تا هنگام ظهر ) سیر یک ماه، و سیر عصرگاهش ( از ظهر تا هنگام غروب ) سیر یک ماه راه بود، و مس را ] در معدنش [ براى او ذوب کردیم که بسان چشمه اى روان بود، و از جن کسانى بودند که به فرمان پروردگارشان در برابر او کار مى کردند، و ] چنین مقرّر کردیم که [ هر کس از آنها از دستور ما سرپیچى کند و به فرمان سلیمان نباشد، از عذاب آتش فروزان به او بچشانیم.

13) جنیان براى او هر چه مى خواست: از عبادتگاه ها، مجسمه ها، ظروف غذا که در بزرگى به حوضچه ها مى ماندند، و دیگ هاى بزرگ که در یک نقطه ثابت بودند، مى ساختند. اى خاندان داود، براى سپاسگزارى به درگاه خدا کارهاى شایسته کنید، و بدانید که سپاسگزاران بسى بلند مرتبه اند، و اندکى از بندگان من سپاسگزارند.

14) سلیمان بر عصاى خود تکیه کرده بود که ما به مرگ وى حکم کردیم. وقتى او را میراندیم، چیزى جز موریانه جن و انس را به مرگ او رهنمون نشد، ] به این طریق که [ آن جنبنده خاکى عصاى سلیمان را مى خورد، تا عصا شکست و او بر زمین افتاد، آن گاه که فرو افتاد جنیان دریافتند که اگر غیب مى دانستند، قبلاً از مرگ سلیمان آگاه مى شدند و در آن فاصله در عذاب خوارکننده نمى ماندند.