قالَ رَبِّ انْصُرْنِی عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِینَ (30)
چون لوط از ایشان مأیوس شد دست به دعا برداشته:
قالَ رَبِّ انْصُرْنِی: گفت پروردگارا یارى فرما مرا، عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِینَ: بر گروه فساد کنندگان به تأسیس این فاحشه شنیعه و سیئه قبیحه در مردم و گذاشتن آن بعد از خود، یعنى اگر ایشان را مستأصل نسازى از این امر قبیح بیشتر اصرار نمایند و اولاد آنها بعد از خود آنها اقتدا نمایند بدین عمل قبیح، پس وصف آنها به افساد مبالغه بر استنزال عذاب و اشتداد غضب بر آنها و اشعار بر آنکه ایشان سزاوارند که حق تعالى عذاب بر ایشان نازل فرماید
[ نظرات / امتیازها ] قالَ رَبِّ انصُرنِی عَلَی القَوم‌ِ المُفسِدِین‌َ (30)
حضرت لوط عرض کرد پروردگار من مرا یاری فرما و نصرت ده بر قومی که فساد میکنند.
جلد 14 - صفحه 316
قالَ رَبِّ انصُرنِی خداوند تبارک و تعالی انبیاء خود را و مؤمنین بآنها را یاری میفرماید و نجات میدهد و دشمنان آنها را هلاک میکند و در قیامت هم از کلیه مهالک نجات میدهد. إِنّا لَنَنصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِین‌َ آمَنُوا فِی الحَیاةِ الدُّنیا وَ یَوم‌َ یَقُوم‌ُ الأَشهادُ (مؤمن آیه 51) مؤمن باید در هر حالی پناه بخدا ببرد بخصوص در گرفتاریها و بلاها خداوند پناه بی‌پناهان است دادرس درماندگان است فریادرس بیچارگان است بخصوص مظلومین که قسم یاد کرده
«و عزتی و جلالی لا یجوزنی ظلم ظالم»
و اینکه گناهیست که قابل عفو نیست زیرا عفو از ظالم ظلم بمظلوم است بخصوص هر چه ظلم شدیدتر باشد و قرب مظلوم در پیشگاه احدیت بیشتر باشد مثل انبیاء و ائمه هدی و صدیقه طاهره و الاقرب فالاقرب نصرت الهی بیشتر و بالاتر میشود.
عَلَی القَوم‌ِ المُفسِدِین‌َ افساد در زمین مجرد شرک و کفر و فساد اخلاق و افعال و اعمال سیئه نیست بلکه اضلال دیگران و اشاعه فحشاء و منکرات و دعوت باعمال سیئه و ظلم و غیر اینها را شامل میشود.
[ نظرات / امتیازها ]