وَ آیَةٌ لَهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهارَ فَإِذا هُمْ مُظْلِمُونَ (37)
وَ آیَةٌ لَهُمُ اللَّیْلُ: و آیتى دیگر مر ایشان را بر کمال قدرت ما شب است که از روى حکمت و محض مصلحت، نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهارَ: مى‌کنیم و زایل نمائیم از او روشنى روز را که آفتاب است، فَإِذا هُمْ مُظْلِمُونَ: پس ناگاه ایشان داخلند در تاریکى که هیچ روشنائى نیست.
نکته:
لفظ «سلخ» براى «لیل» استعاره و اشاره است به آنکه لیل به جهت ظلمت مانند جسم، و نهار که ضوء است به مثابه قشر، و نهار امر عرضى و در حکم لباس است.
[ نظرات / امتیازها ] وَ آیَةٌ لَهُمُ اللَّیل‌ُ نَسلَخ‌ُ مِنه‌ُ النَّهارَ فَإِذا هُم مُظلِمُون‌َ (37)
و یکی دیگر از آیات الهی برای آنها شب است که بیرون می‌آوریم از او روز را یعنی چون روز خارج میشود و شب میشود پس در اینکه هنگام آنها در تاریکی می‌افتند.
مکرر گفته شده که کره زمین یک حرکت وضعی دارد دور خود در یک شبانه روز میچرخد و همیشه نصف سطح کره زمین مقابل خورشید است اینکه قسمت مقابل تشکیل روز میدهد و آن قسمت دیگر تشکیل شب میدهد و اگر اینکه حرکت را نداشت همیشه آن قسمت مقابل روز بود و قسمت مخالف شب و در هیچکدام زندگانی میسر نبود چنانچه در ارض تسعین شش ماه روز است و شش ماه شب و دوره سال یک شبانه روز است و هیچ ممکن نیست در آنجا زندگی کردن و امّا زیادتی روز و شب برای
حرکت زمین است دور کره شمس در یک سال و چون مطابق دائره منطقه البروج سیر می‌کند و دائره معدّل با دائره منطقه در دو نقطه تماس میگیرند اوّل فروردین و اوّل مهر شب و روز مساوی میشوند و در نقطه منتهای بعد بر یکدیگر زائد میشوند که 24 درجه است اول تیر و اول دی روز در منتهی درجه بلندی میشود در اول تیر و منتهی درجه کوتاهی در اوّل دی و شب بعکس میشود.
[ نظرات / امتیازها ]