سؤال: این آیه"ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدىً لِلْمُتَّقِین" درباره قرآن و مطالب آن مىفرماید: «لا رَیْبَ فِیهِ»
شکّى در آن نیست.
در حالى که خود قرآن شکّ و تردید مخالفان را در این باره بیان مىدارد: یک جا مىفرماید: «إِنَّنا لَفِی شَکٍّ مِمَّا تَدْعُونا إِلَیْهِ مُرِیبٍ» «5»
ما درباره آنچه ما را به آن مىخوانى، در
شکّ هستیم.
و در مورد شکّ در وحى و نبوّت نیز مىخوانیم: «بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ مِنْ ذِ
کْرِی» «6» دربارهى قیامت نیز آمده: «لِنَعْلَمَ مَنْ یُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْها فِی شَکٍّ» «7» بنا بر این چگونه مىفرماید: «لا رَیْبَ فِیهِ» هیچ شکّى در قرآن و محتواى آن نیست؟
پاسخ: مراد از جمله «لا رَیْبَ فِیهِ» آن نیست که کسى در آن شکّ نکرده و یا شکّ نمىکند، بلکه منظور آن است که حقّانیت قرآن به قدرى محکم است که جاى شکّ ندارد و اگر کسى شکّ کند به خاطر کور دلى خود اوست. چنان که در آیه 66 سوره نمل مىفرماید: «بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ مِنْها بَلْ هُمْ مِنْها عَمُونَ»»