مردم اهل هر دین و آیینی که باشند اگر تنها به یکتا بودن خداوند ایمان داشته باشند و تنها او را بپرستند در صراط مستقیم هستند و دیگر نباید اجازه دهند بینشان تفرقه دو دودسته گی ایجاد شود که از نظر خداوند ستمکار خواهند بود و موستوجب عذاب .این مفهوم که از آیات 64 و 65 سوره زخرف استنباط می شود لزوم وحدت شیعه و سنی را به روشنی تایید می کند.

گاهی نگاه ما به دین گزینشی است.همچنین شخصیتی که از خداوند در ذهن خود می سازیم آنطوریست که خودمان می پسندیم .
برخی ما یک خدای مهربان و بخشنده که همه بندگانش را به بهشت می برد و زیاد هم سخت نمی گیرد را دوست داریم.
برخی خدا را طوری می بینند که امیدی به نجات از دوزخ او نباید داشت و ...
خداوند به زیبایی در ابتدای سوره غافر خود را معرفی می فرماید: خدایی که توبه را می پذیرد ،گناهان را می بخشد ،در عین حال به سختی انتقام می گیرد (شاید اینجایش را خیلی ها نپسندند)،صاحب رحمت و نعمت است ،حق نداری کسی جز او را به خدایی بپذیری ،در پایان کار هم سر و کارت با او خواهد بود(معاد) یعنی مالک یوم الدین است.

یکی از بهانه هایی که مردم نادان برای فرار از اسلام آوردن و گردن نهادن زیر دستورات دین که همان دستورات خداست می آوردند این بود که : از کجا معلوم که خداوند به محمد (ص) چیز دیگری بگوید و محمد (ص) حرف خدا را تغییر دهد و به دروغ و طبق هوی نفسش به ما چیز دیگری تحویل دهد !!! (یعنی انگار خداوند از دل رسولش خبر ندارد و یا نمی تواند او را کنترل کند که پیام را درست برساند )

آیا وظیفه ما اطاعت از پیامبران الهی است یا اطاعت از خداوند؟
آیا اگر خداوند را اطاعت کنیم نیازی نخواهیم داشت که پیامبر را اطاعت کنیم ؟ در انتهای آیه 63 سوره زخرف مانند چند جای دیگر قرآن پیامبر الهی ( حضرت عیسی (ع) )مردم را به تقوای الهی و اطاعت از خودش !! دعوت می فرماید .وظیفه اولیه ما اطاعت از یک بشر از که از سوی خدا ماموریت هدایت ما را دارد و کسی حق دور زدن آن بشر و ارتباط مستیم با خدا را ندارد و هرگونه ارتباط ما با خدا از کانال رسول و وصی آن رسول و ولی آن وصی در زمان غیبت ممکن خواهد بود...

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
روش پیامبران الهی برای هدایت مردم همواره تکیه بر دلایل عقلی و استدلالات منطقی و معجزات برای اثبات این ادعاهایشان بوده است .یعنی هیچ راه شکی را برای مردم باقی نمی گذاشتند.این جاست که مردم باید تصمیم بگیردند که آیا تسلیم آنچه عقل آنها پذیرفته است بشوند و از آن پیامبران تبعیت کنند و یا عقل خود را نادیده بگیرند(کفر بورزند)و بهانه تراشی و طفره رفتن از حق ،به دنبال آنچه نفسشان می پسندد بروند.یقینا اینگونه افراد لایق آتش و عذاب هستند چون از حیطه انسانیت خارج شده اند.

میبنیم که موضوع به این مهمی در متن آیه که از بهشت سخن می گوید و وعده آمرزش گناهان می دهد آمده است .که این خود نویدی برای محبین اهل بیت می باشد..