و نیز در مجمع البیان گفته : ابن عباس نقل کرده که از علی (علیه‏السلام‏)از این آیه پرسیدم ، فرمود : ای ابن عباس تو در باره اینآیه چه شنیده‏ای ؟ عرض کردم : از کعب شنیدم می‏گفت : سلیمان سرگرم دیدن از اسبان شد تا وقتی که نمازش فوت شد ، پس گفت اسبان را به من برگردانید ، و اسبها چهارده تا بودند ، دستور داد با شمشیر ساقها و گردنهای اسبان را قطع کنند و بکشند و خدای تعالی به همین جهت چهارده روز سلطنت او را از او بگرفت ، چون به اسبان ظلم کرد ، و آنها را بکشت .
علی (علیه‏السلام‏) فرمود-که گوینده فدایشان بشود. انشاالله- :کعب دروغ گفته و مطلب بدین قرار بوده که سلیمان روزی از اسبان خود سان دید ، چون می‏خواست با دشمنان خدا جهاد کند ، پس آفتاب غروب کرد ، به امر خدای تعالی بهملائکه موکل بر آفتاب گفت تا آن را برگردانند ، ملائکه آفتاب را برگرداندند ، و سلیمان نماز عصر را در وقتش بجای آورد .
آری انبیا (علیهم‏السلام‏) هرگز ظلم نمی‏کنند ، و به ظلم دستور هم نمی‏دهند ، برای اینکه پاک و معصومند.

هذا عطاؤنا فامنن او امسک بغیر حساب یعنی این سلطنت که به تو دادیم عطای ما به تو بود ، عطایی بی‏حساب ، و ظاهرا مراد از بی‏حساب بودن آن ، این است که : عطای ماحساب و اندازه ندارد که اگر تو از آن زیاد بذل و بخشش کنی ، کم شود.
پس هر چه می‏خواهی بذل و بخشش بکن ، و لذا فرمود : فامنن او امسک - می‏خواهی بذل بکن و نخواستی نکن یعنی هر دو یکسان است ، چه بخشش بکنی و چه نکنی ، تاثیری در کم شدن عطای ما ندارد.
ولی بعضی از مفسرین گفته‏اند : مراد از بی‏حساب بودن عطا ، این است که : روز قیامت از تو حساب نمی‏کشیم بعضی دیگر گفته‏اند : مراد این است که : عطای ما به تو از باب تفضل بوده ، نه از باب اینکه خواسته باشیم پاداش به تو داده باشیم.