1) رمضانی (داور) : درباره اسباب نزول این آیه در کتاب شواهد التنزیل آمده است که: روزی امیرالمؤمنین علیه‌السلام به همراه سلمان و عمار و صهیب و مقداد و ابوذر وارد شهر مدینه شدند هنگامی که چشم عبدلله ابن ابیّ و یارانش با ایشان افتاد گفت: خوش آمدید ای سید بنی هاشم و وصی رسول الله و برادرش که نفست و مالت را برایش می‌دهی. پس امیرالمؤمنین فرمودند: وای بر تو، تو منافق هستی و من بر نفاق تو شهادت می‌دهم. ابیّ گفت: به من چنین نسبتی می‌دهی ور حالی که قسم به خدا من مؤمنی هستم مثل خودت و مثل اصحابت. حضرت علی علیه‌السلام فرمودند: مادرت به عزایت بنشیند، تو جز یک منافق نیستی. سپس نزد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم رفتند و آنچه که اتفاق افتاده بود را بازگو کردند پس خداوند این آیه را نازل فرمود.
این روایت از باب جرى یعنى تطبیق آیه به مصداق روشن و کامل آن است.