39) که فرزندت را در صندوق بگذار و آن را به دریا ( رود نیل ) بیفکن و چنین مقرر کرده ایم که دریا باید او را به ساحل افکند آن گاه فرعون که دشمن من و دشمن اوست وى را از کرانه دریا برمى گیرد. اى موسى، باز هم نعمتى بزرگ به تو ارزانى داشتم، آن گاه که محبّتى از خودم بر تو افکندم تا مجذوب تو گردند و زیر نظر من به تو احسان شود.

40) آن گاه که خواهرت مى رفت تا از تو خبر گیرد. متوجّه شد که فرعونیان مى خواهند براى تو دایه اى انتخاب کنند. به آنان گفت: آیا شما را به کسى که سرپرستى او را برعهده گیرد راهنمایى کنم ؟ بدین ترتیب تو را به مادرت باز گرداندیم تا چشمش روشن گردد و اندوه نخورد. علاوه بر این، در مرحله دیگر نیز نعمتى بزرگ به تو ارزانى داشتیم، آن گاه که کسى از قِبْطیان را کشتى و بیم آن داشتى که تو را قصاص کنند; پس تو را از اندوه آن نجات بخشیدیم و همواره تو را آزمودیم، پس چندین سال در میان مردم مدین ماندى، تا این که ـ اى موسى ـ با مقدار فراوانى از علم و عمل که براى خود فراهم آوردى، آمدى.

41) و باز هم نعمتى بزرگ ارزانى ات کردیم آن گاه که تو را براى خودم خالص گردانیدم.

42) تو و برادرت با معجزه ها و نشانه هاى من روانه شوید و در یاد کردن من و فراخواندن مردم به توحید سستى مکنید.

43) به سوى فرعون بروید که او سرکشى کرده است.

44) و با او به نرمى سخن بگویید، شاید بر اثر یادآورىِ شما حقیقت را دریابد و ایمان بیاورد، یا بترسد و به حق نزدیک شود.

45) گفتند: پروردگارا، مى ترسیم او بر ما سبقت گیرد و پیش از آن که پیام تو را ابلاغ کنیم ما را کیفر کند یا سر به طغیان بردارد و بیش از پیش بر بنى اسرائیل ستم کند و بر تو آشفته گوید.

46) خداوند در پاسخ آن دو گفت: نترسید، حتماً من با شما هستم، آنچه گفته شود مى شنوم و آنچه انجام گیرد مى بینم.

47) پس بى هیچ هراسى نزد او بروید و بگویید: ما فرستادگان پروردگار تو هستیم، رسالت ما را بپذیر و به پروردگارت ایمان بیاور و بنى اسرائیل را آزاد کن تا با من رهسپار شوند و آنان را شکنجه مکن، ما براى تو از جانب پروردگارت نشانه اى روشن بر حقّانیت رسالت خویش آورده ایم، و عافیت و سلامت بر کسى باد که از پى هدایت رفته و راه درست پیموده است.

48) زیرا به ما وحى شده است که عذاب بر کسى است که آیات خدا را دروغ انگاشت و از آنها روى برتافت.

49) موسى و هارون پیام خدا را به فرعون ابلاغ کردند. فرعون گفت: اى موسى، پروردگار شما دو تن کیست ؟

50) موسى گفت: پروردگار ما همان کسى است که هستىِ درخورِ هر چیزى را به آن داده، سپس آن را به راه کمال هدایت کرده است.

51) فرعون گفت: پس حال مردمان نخستین چگونه است و آنها چگونه سزا داده مى شوند، در حالى که نه از خودشان و نه از کارهایشان کسى آگاه نیست ؟