31) بگو: اگر خدا را دوست دارید، از من پیروى کنید و به آیینى که از جانب او آورده ام پاى بند باشید، در آن صورت خدا نیز شما را دوست مى دارد و گناهانتان را بر شما مى بخشاید، و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.

32) بگو: خدا و پیامبر را اطاعت کنید، پس اگر روى برتافتند، به کفر گرایش یافته اند، و بدانند که خداوند کافران را دوست نمى دارد.

33) به یقین خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را برگزید و بر جهانیان برترى بخشید.

34) او نسلى را برترى داد که در فضایل و خصلت هاى پسندیده مانند یکدیگرند، و خدا شنونده سخنان و آگاه از راز دل هاست و مى داند چه کسانى درخورِ این موهبت اند.

35) آن گاه که همسر عمران گفت: پروردگارا، من فرزندى را که در شکم خود دارم براى تو نذر کردم که او را در راه خدمت به تو آزاد بگذارم، پس او را با رضایت از من بپذیر که تو شنونده درخواست ها و دانا به راز دل هایى.

36) پس چون فرزند خود را بزاد و دریافت که او دختر است، از روى حسرت گفت: پروردگارا، من آن را دختر زاییده ام. و خدا بهتر مى دانست که او چه زاییده است، و پسرى که او براى خدمت در راه ما مى خواست مانند این دختر نبود. آن گاه همسر عمران گفت: من او را مریم نام نهادم و او را براى خدمت در اختیار تو نهادم و او و نسلش را از شرّ شیطانِ رانده شده به تو پناه مى دهم.

37) پس پروردگارش او را به طرزى نیکو پذیرفت و او را به طور پسندیده اى رشد داد، و سرپرستىِ وى را برعهده زکریّا نهاد. هرگاه زکریّا در محراب عبادت بر مریم وارد مى شد، نزد او رزقى مى یافت که در آن فصل انتظارش نمى رفت. گفت: اى مریم، این از کجا براى تو آمده است ؟ مریم گفت: این از جانب خداست. خدا به هر که بخواهد روزى مى دهد، بى آن که آن را براى او به شمار آوَرَد و عوضى از او درخواست کند.